شانتاژ جديد بازيگران شکست خورده غرب آسیا

.. تعلق خاطر اين کشورها به ايالات متحده آمريکا و رژيم اشغالگر قدس موضوعي نيست که بتوان به راحتي آن را کتمان کرد. در اين ميان، عربستان سعودي به مانند هميشه نقش محور و کانون اصلي حمايت از تروريسم در منطقه را دارد و کشورهاي ديگر نيز به نوعي تابع بازي رياض در اين معادله خونين هستند. طي سالها و ماههاي اخير، اين 4 کشور بيش از هر زمان ديگري طعم شکست در سياستهاي منطقه اي خود را حس مي کنند. رشد بيداري اسلامي در سرتاسر منطقه ، ضربه مهلکي را به کشورهاي ديکتاتوري عربي در منطقه وارد کرده است.

از سوي ديگر، با شکست سياستهاي عربستان و متحدان منطقه اي و حاميان غربي آن در قبال کشورهايي مانند سوريه و يمن، وضعيت سختي براي شوراي همکاري خليج فارس رقم خورده است. در اين ميان، وقوع تحولات اخير يمن و پيروزي انقلاب اسلامي و مردمي در اين کشور سبب شده است تا اعضاي شوراي همکاري خليج فارس بيش از هر زمان ديگري خود را شکست خورده و منزوي مشاهده کنند. در حال حاضر، شوراي همکاري خليج فارس از هيچ گونه اقدامي در راستاي مقابله با انقلاب ملت يمن فروگذار نمي کند. در اين ميان، طرح ادعاي مضحکانه و نخ نماي مربوط به جزاير سه گانه ايراني متعلق به خليج هميشه فارس توسط شوراي همکاري خليج فارس، نشانه اي ديگر از عصبانيت ناشي از شکست اين کشورها در منطقه است.

در اين خصوص ، وزراي وزيران خارجه کشورهاي عضو اتحاديه عرب در صد و چهل و سومين نشست خود که در قاهره برگزار شد، آنچه اشغال جزاير سه گانه از سوي ايران ناميدند را محکوم و بر حق ادعايي امارات بر اين جزاير تاکيد کردند!آنها همچنين اقدام ايران در ايجاد واحدهاي مسکوني جهت اسکان ايرانيان در اين جزاير و برگزاري مانورهاي نظامي ايران را محکوم کردند!وزيران خارجه کشورهاي عضو در ادامه اين ادعاي واهي خود از تهران خواست تا از آنچه به عنوان تجاوز و دخالت در امور داخلي کشوري مستقل ناميده، دست بردارد.مقامات ايراني بارها بر حق حاکميت سرزميني ايران بر جزاير ابوموسي، تنب کوچک و تنب بزرگ تاکيد کرده‌اند و اظهار نظر درباره جزاير سه گانه را مصداق دخالت در امور داخلي ايران خوانده‌اند!

اين ياوه گويي ها، صرفا در قالب يک شانتاژ سياسي و تبليغاتي قابليت تحليل و ارزيابي دارد. آنچه مسلم است اينکه شوراي همکاري خليج فارس خود نيز نسبت به پوچ بودن ادعاي خود به لحاظ حقوقي آگاه است . در چنين شرايطي طرح مکرر اين ادعا، آن هم در گلوگاههاي حساس زماني چيزي جز تقلاي بي حاصل ديکتاتوري هاي عربي محکوم به شکست و زوال جهت تغيير دادن وضعيت موجود نيست.

نکته مهم و قابل تامل ديگر اينکه اساسا کشورهاي عربي حوزه خليج فارس، خود نيز با يکديگر داراي اختلافات عميق مرزي و آبي هستند. بخش مهمي از اين اختلافات ميان عربستان سعودي و امارات متحده عربي وجود دارد.يکي از مناطقي که در خصوص آن، بين امارات و عربستان اختلاف نظر وجود دارد، " بوريمي" مي باشد. اختلاف بر سر حاکميت بوريمي به سال 1952 باز مي‌گردد که به تدريج ابعاد بين المللي نيز به خود گرفت.هر از گاهي، اختلاف بر سر اين منطقه از سوي امارات و عربستان مطرح مي شود .علاوه بر اين مورد، 22 مورد ديگر اختلاف مرزي و ارضي ميان کشورهاي عضو شوراي همکاري خليج فارس وجود دارد که نشان از " انسجام واقعي"! در مجموعه در هم شکسته آنهاست.