بهروز کمالوندی در مصاحبه با شبکه خبری العالم درباره مهمترین نکات حقوقی و بندهای پروتکل الحاقی گفت: «چارچوب همکاری ما با آژانس بین المللی انرژی اتمی، دارای دو محور اساسی است: یکی بر مبنای قرارداد پارلمانی است که ایران قبل از انقلاب با آژانس امضا کرده و بر اساس آن یک سری تعهدات دارد که به آن تعهدات عمل میکند، یک بحث هم درباره موضوعات مربوط به گذشته است که فکر می کنم حدود یازده یا دوازده سال است که مطرح می شود که یک مقداری غیر از آن چارچوب پادمانی بوده، توافقهایی که ایران و آژانس در گذشته داشتند و بر مبنای آن، موضوعات گذشته را در سنوات گذشته بررسی کردند.»
کمالوندی افزود: « به طور مسلم هیچ کشوری حاضر نیست که حاکمیت خود را در معرض مذاکره بگذارد، بنابراین از یک طرف ما باید به سوالاتی که می تواند در ارتباط با فعالیت های کشور به عنوان یک عضو آژانس مطرح شود پاسخ دهیم، و از طرف دیگر بحث توجه به حساسیت های موجود در کشور در رابطه با موضوعات حاکمیتی مطرح هست.»
معاون سازمان انرژی اتمی خاطرنشان کرد: «به نظر می رسد برخی در خارج از کشور تعمداً تلاش کردند به گونه ای وانمود کنند که پروتکل الحاقی مفهومش این است که دست آنان باز می شود و می توانند به هر جایی که خواستند مراجعه کنند، درحالیکه ادبیات پروتکل الحاقی چنین چیزی را نشان نمی دهد.»
کمالوندی اظهار داشت: «با توجه به اینکه پروتکل الحاقی ادبیاتی دارد که تفسیر خود را می خواهد، ممکن است هر کسی تفسیر خود را داشته باشد، اما به نظرم کار خیلی سختی نیست و می شود به گذشته مراجعه کرد و دید که این پروتکل درگذشته چطور اجرا شده و این ادبیات حقوقی چه می خواهد.»
وی تأکید کرد: «از طرفی هم در داخل کشور به دلیل همین حساسیتهایی که بوده و انتقال این مفاهیم از بیرون نگرانیهای بجایی ایجاد شده که پاسخ به آن مراجعه به متون اصلی در ارتباط با پروتکل الحاقی هست.»
کمالوندی خاطرنشان کرد: «بنابراین اینکه پروتکل الحاقی بخواهد درآینده اجرا شود، یک موضوع است و اینکه چه تفسیری داشته باشد، موضوع دیگری است. درعین حال یک موضوع دیگر هم داریم که بحث موضوعات گذشته است. از سال 82 شمسی یعنی 2003 میلادی، حدود دوازده سیزده سال این بحث مطرح است که هر کشوری که خودش را جای کشور ما بگذارد، این سوال را با آژانس مطرح می کند که تا کجا، چند سال؛ ما درگذشته دسترسی های زیادی دادیم ، به سایت های نظامی هم دسترسی داشتند، نمونه گیری و نمونه برداری کردند و در حقیقت آژانس فرصت کافی را داشته که بتواند جمع بندی کند و ما در دو سال گذشته هم روشی تحت عنوان چارچوب همکاری یا گام به گام با آژانس تعریف کردیم که بتواند به سوالات آژانس پاسخ دهد و سوالات را در خوشه های چند موضوعی مطرح کند.»
پیشتر سید عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه ایران که برای دور جدید مذاکرات هسته ای در سطح معاونان ایران و گروه 1+5 به وین سفر کرده بود تاکید کرد: «آن چیزی که در قالب پروتکل الحاقی مطرح است، بحث دسترسی مدیریت شده به تاسیسات هسته ای است، این دسترسی مدیریت شده با بازدید یا بازرسی که در ذهن ما شناخته می شود، کاملا تفاوت دارد.»
عراقچی با بیان اینکه کار بسیار سخت و پیچیده است، افزود: «به هر حال چند هفته دیگر فرصت داریم و امیدواریم بتوانیم در موعد مقرر یا حتی زودتر کار را به سرانجام برسانیم.»
ششمین دور رایزنی های هسته ای ایران و گروه 1+5 در راستای ادامه نگارش پیش نویس برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) از 14 تا 16 خرداد در وین برگزار شد.
دور قبلی مذاکرات هستهای از پنجم تا هشتم خرداد ماه در وین برگزار شد. سپس در تاریخ نهم خرداد هیاتهای ایران و آمریکا در ژنو دو دور مذاکره کردند که ریاست آن را محمدجواد ظریف و جان کری، وزاری خارجه ایران و آمریکا به عهده داشتند.
ایران و کشورهای گروه 1+5 شامل آمریکا، انگلیس، فرانسه، چین، روسیه و آلمان تا دهم تیرماه فرصت دارند تا به یک توافق جامع دست یابند.