جیسون رضائیان خبرنگار واشنگتن پست یا سرهنگ جنگ نرم؟

به گزارش اسلام تایمز، اواخر تیرماه سال 93 بود که «جیسون رضائیان» خبرنگار «واشنگتن پست» توسط ماموران امنیتی در تهران به جرم جاسوسی بازداشت شدند. این خبرنگار ۳۸ ساله «واشنگتن پست»، که از سال ۲۰۱۲ به عنوان خبرنگار در ایران فعالیت می‌کرد، تابعیت دوگانه ایرانی و آمریکایی دارد. با بازداشت جیسون و اعترافات وی، مشخص شد که جیسون رضائیان یکی از اصلی‌ترین مهره‌های سرویس اطلاعاتی آمریکا برای جمع آوری اطلاعات از فضای سیاسی ایران و برخی نهادهای امنیتی و سیاسی بوده است.

از فردای روز بازداشت جیسون، دولت آمریکا اصرار عجیب و غریبی برای آزاد‌سازی این جاسوس داشت که در قالب یک خبرنگار وارد ایران شده بود.علی رغم جوسازی شدید رسانه‌های غربی به خصوص مقامات آمریکایی مبنی بر بی‌گناهی جیسون رضائیان، اتهامات سنگین امنیتی متوجه وی شده است. از جمله مهم‌ترین اتهامات ضدامنیتی رضائیان، نفوذ در اماکن مهم دولتی و افشای برنامه‌های «ضدتحریمی ایران» از جمله هویت واسطه‌های تجاری و ماهیت شرکت‌های همکار ایران در پروسه دور زدن تحریم‌ها و جاسوسی از برنامه هسته‌ای کشورمان است. رضائیان در ایران و آمریکا ارتباطات وسیعی با افراد مختلف دارد.

طرف آمریکایی به رغم اصرار عجیبش برای آزاد‌سازی این مهره اطلاعاتی همواره تلاش کرده تا وی را بی‌گناه نشان دهند و از این روزنه رسانه‌های این کشور نیز همگام با سیاست خارجی آمریکا در خصوص جیسون رضائیان مظلوم نمایی می‌کنند.

خبرنگار واشنگتن پست یا کارمند وزارت خارجه؟!

در همین زمینه وبگاه دیلی بیست در مطلبی با عنوان «ایران در ازای آزادی رضائیان، به دنبال آزادی چه کسانی است»، نوشت: رژیم تهران جیسون رضائیان خبرنگار واشنگتن پست را به اتهاماتی مبهم محکوم کرد. بکار بردن واژه «مبهم» از سوی این رسانه در واقع نوعی فرار رو به جلو برای پوشش دهی به اقدامات ضد امنیتی جیسون در خصوص جمهوری اسلامی می‌باشد چرا که طبق اعترافات رضائیان وی اطلاعات به دست آمده از نهادهای سیاسی و امنیتی ایران را نه به سردبیر خود در روزنامه واشنگتن پست بلکه به شخص « آلن ایر» سخنگوی فارسی زبان وزارت خارجه آمریکا می‌داده است و همین امر بی‌ربط بودن کار خبری وی را با رسانه مشخص می‌کند چرا که وی با هدفی دیگر اطلاعات و داده‌های مورد نظر را از ایران جمع آوری می‌کرد.

با ادبیاتی مشابه پایگاه « دیلی بیست» پایگاه اینترنتی مجله آمریکایی کامنتری مگزین نیز با به کار بردن واژه « اتهامات ساختگی» و یا « اتهامات غیرمشخص» در خصوص اتهامات منصوب به جیسون رضائیان قصد کتمان واقعیت‌ها در خصوص این جاسوس را دارد. این مجله آمریکایی مدعی است؛ « محاکمه جیسون رضائیان در واقع، هجوِ یک محاکمهِ عادلانه بود».پایگاه اینترنتی پمپیدو در این خصوص مدعی شد: «جیسون رضائیان بازداشت ،زندانی و محاکمه شد و حالا به سبب آنچه روزنامه نگاران در جهان هر روز آزادانه انجام می‌دهند و چیزی جز تحقیق و گزارش حقایق است، محاکمه شد»! گویا در قاموس این رسانه‌ها خبرنگاری با فعالیت‌های جاسوسی هیچ تفاوتی ندارد که چنین در مورد جیسون قضاوت می‌کنند. مسئله مبهم در میان جنجال روزافزون دولتمردان آمریکایی از یک سو و رسانه‌های این کشور از سوی دیگر این است که اساساً دلیل اهمیت «جیسون رضائیان» برای طرف آمریکایی چیست؟ و چرا دولت و رسانه‌های آمریکایی بر روی دیگر زندانیان آمریکایی در سایر زندان‌های جهان چنین حساسیتی ندارد؟

جواد کریمی قدوسی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس درباره جیسون رضائیان به فارس می‌گوید: جیسون با یکی از عناصر نفاق و موثر به نام «آلن ایر»(هم‌اکنون سخنگوی فارسی زبان وزارت خارجه آمریکاست) ارتباط برقرار کرده و زیر نظر او کار کرده است. جیسون نماینده رسمی شاخه‌ای از اعضای کنگره و سنای آمریکا بود که این شاخه در کنگره و سنا معتقدند اگر آمریکا روابط با ایران را به قبل از انقلاب بازگرداند، جمهوری اسلامی ظرف مدت 48 ماه سقوط می‌کند.

سرهنگ جنگ نرم

وی با استناد به گزارشات سازمان اطلاعات سپاه می‌ افزاید که «جیسون در اعترافات خود از برنامه‌ها و راهبرد جدید خود می‌گوید که ما باید به‌ گونه‌ای برنامه‌ریزی می‌کردیم که در فتنه‌‌های آینده خانواده شهدا با عکس شهیدان خود به میدان بیایند و مقابل جمهوری اسلامی بایستند».

کریمی قدوسی می‌گوید: جیسون در اعترافات خود پس از 19 روز اعلام می‌کند من سرهنگ جنگ نرم و اولین کسی هستم که به آمریکایی‌ها اطلاع دادم، فتنه 88 راه به جایی نمی‌برد؛ چرا که به گفته جیسون جمهوری اسلامی توانست در این فتنه صف‌ها را از هم جدا کند و این هنر انقلاب است.

حساسیت دولت و رسانه‌های آمریکایی بر روی رضائیان در واقع نشان‌دهنده میزان اهمیت این گزینه برای آنهاست چرا که سرمایه عظیمی برای آموزش وی برای فعالیت‌های جاسوسی صرف شده و در حال حاضر نیز منبع اطلاعات بسیاری به واسطه ارتباطی که با دیگر افراد در نهادهای مختلف امنیتی و سیاسی گرفته، می‌باشد.

از این گذشته وزیر خارجه آمریکا و اعضاء تیم مذاکره‌کننده در طول مذاکرات هسته‌ای با جمهوری اسلامی همواره درصدد بودند تا آزادی جیسون رضائیان را یکی از شروط توافق معرفی کنند و یا حداقل از این فضا برای رهایی وی از بند زندان همه تلاش خود را مصروف کنند و وزیر خارجه ایران نیز به آنها اعلام کرده که این مسئله از حدود اختیارات قوه مجریه خارج و در حدود اختیارات دستگاه قضا است. صرف نظر از فشار دیپلماتیکی که طرف آمریکایی درصدد وارد کردن به جمهوری اسلامی می‌باشد، رسانه‌های این کشور نیز جنگ روانی خاصی را در این خصوص ضد ایران به راه انداخته‌اند.

واشنگتن پست در تحلیلی که بوی جنگ روانی را می‌دهد نوشت که «زندانی بودن جیسون رضائیان در ایران موجب خشم مردم آمریکا شده است» و حتی این رسانه مدعی شد؛ جیسون رضائیان به عنوان ابزاری برای چانه زنی در ایران نگه داشته شده است و برای افزایش فشار روانی روز شماری برای روزهای زندانی شدن رضائیان به راه انداخته است.

کیفرخواست رضاییان اواخر فروردین سال جاری از سوی دادستانی تهران صادر شد که وی را به جاسوسی از طریق جمع‌آوری تصمیمات کشور در خصوص مسائل سیاست داخلی و خارجی و قراردادن آن در اختیار افراد غیرصالح متهم کرده است. براساس کیفرخواست صادره، «دسترسی و جمع‌آوری اطلاعات طبقه‌بندی شده، همکاری با دول متخاصم و نوشتن نامه به اوباما رئیس جمهور آمریکا و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی ایران» از دیگر اتهامات جیسون رضائیان است. استفاده اوباما در ضيافت شام سالانه با اتحاديه خبرنگاران کاخ سفيد از کلماتی نظیر «تمام توانم را به کار خواهم بست»، «تا آزادی او از پا نخواهم نشست» و «آرام نمی‌گیرم» برای جیسون رضائیان، نشان از اهمیتی است که این فرد برای دولت آمریکا و دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی این کشور دارد.

آمریکایی‌ها با فضا‌سازی‌های گسترده درصدد هستند که روند محاکمه این جاسوس را زیر سوال برده و آن را قضیه‌ای سیاسی جلوه دهند. روشنگری و اطلاع‌رسانی مناسب در این خصوص یکی از بهترین‌ راه‌ها برای خنثی‌سازی این عملیات روانی حساب شده است.