ماجراي آمريکا و واکسن‌هاي مرگبار

اکنون زمان نسبتا زيادي است که مردم در سراسر دنيا، واکسيناسيون کودکان را امري اجتناب ناپذير تلقي کرده و باور دارند که در صورت عدم دريافت واکسن، فرزند آنان در مقابل بسياري از بيماريها آسيب پذير بوده و خطر مرگ همواره او را تهديد خواهد کرد. با چنين زمينه اي، افراد کمتر در پي آنند که ذهن خود را بر روي خطراتي که همين واکسنها براي آنان و کودکانشان ايجاد کرده اند متمرکز سازند. اما آيا هرگز به اين سئوال فکر کرده ايد که تا کنون چند کودک جان خود را بلافاصله پس از تزريق واکسن از دست داده اند؟ مهم نيست که چه نوع واکسني بوده، سرخک، اوريون، سرخجه و يا اينکه صرفا واکسن آنفلوآنزا؛ آمار کودکاني که بدين طريق از بين رفته اند به چه صورت است؟

سئوال دوم اينست که به واقع تا کنون چه تعداد کودک بر اثر بيماريهاي مسري و آنفلوآنزا، با وجود دريافت واکسن مخصوص اين بيماري فوت کرده اند؟

و بالاخره سئوال بعدي اينکه چرا هيچ آماري از تعداد و چگونگي موارد مرگ که بر اثر بيماريهايي که کودکان پيشتر واکسن آن را دريافت کرده بودند و قاعدتا بدنشان مي بايد صد در صد نسبت به آن بيماري ايمن شده باشد، وجود ندارد؟

بيش از پنجاه سال است که آمريکا موفق شده تا والدين را متقاعد سازد که مي بايست 30 نوع واکسن مختلف از بدو تولد کودکانشان تا 6 سالگي به بدن آنان تزريق شود. در صورتي‌که والدين چنين برنامه اي را در مورد فرزندانشان اجرا نکنند، ممکن است بازداشت شوند و حق ديدن کودک خود را براي هميشه از دست بدهند. اکنون هم که قوانين جديدتري در حال تصويب است. ويروس پوليو فلجتان خواهد کرد! سرخک همه جا فراگير شده و دارد مثل يک سلاح نسل کش عمل مي کند! عجله کنيد. سريعتر برويد تا واکسن اين بيماريها در ماهيچه تان تزريق شود تا ديگر مريض نشويد. مهم نيست که بر اثر اين واکسنها، آلزايمر گريبانگيرتان خواهد شد. مهم نيست که فرزندتان اوتيست خواهد بود. شما بايد واکسن بزنيد تا در برابر بيماريهايي که گفته شد ايمن شويد.

چند کودک در ايالات متحده بر اثر همين واکسنها دچار اوتيسم شده اند؟ آيا مي دانيد؟ ده سال پيش در آمريکا از هر 10 هزار کودک يک نفر دچار اوتيسم بود، و اکنون اين رقم به يک در 68 کودک رسيده است. چند کودک بر اثر دريافت واکسن آسيب ديده يا مرده اند؟ آيا اين کودکان هنگامي که بحث بر سر آمار افرادي است که در پي بيماري جان خود را از دست داده اند، اصلا به حساب مي آيند؟ چه کسي مسئول اين آمار و ارقام است؟ دولت يا توليد کنندگان اين واکسنها؟ اينها چه کساني هستند که آمار تقلبي ارائه مي دهند، دستشان رو مي شود و با وجود اين همچنان به کار خود ادامه مي دهند؟

طي ده سال گذشته، هيچ کس در ايالات متحده بر اثر سرخک نمرده است، اما صد نفر به دليل تزريق واکسن اين بيماري به بدنشان جان خود را از دست داده اند. در اين ميان حق انتخابي هم وجود ندارد. اگر هم کسي به خود جرات دهد و نخواهد اين واکسن به فرزندش تزريق شود، عکسهايي ترسناک از افرادي که دچار اين بيماري شده اند به او نشان داده مي شود تا بداند که عاقبت کودکش چه خواهد شد. اما آيا تا به حال هرگز عکسهاي وحشتناک کودکاني را که بر اثر تزريق واکسن تغيير شکل داده اند ديده ايد؟ اين عکسها واقعا ترسناکند. ولي شايد مي بايست از چيزهاي ديگري به غير از بيماريهاي مسري نگران بود. از توليد کنندگان سمومي که به آنها اجازه داده شده عمليات آزمون و خطاي خود را روي ديگران پياده کنند و آن را بي خطر بنامند. و بعد نتايج

موفقيت آميز کارهايشان را در مجلات، روزنامه ها و گزارشات به چاپ رسانده و آن را به عموم مردم بقبولانند. آيا مي دانستيد که پيش از توليد واکسن سرخک، هيچ مرگي بر اثر اين بيماري رخ نداده بود؟ باورش سخت است، اما جداول و گرافهاي موجود اين مسئله را تاييد مي کند.

در آلمان، نازيها باور داشتند که يک نژاد برگزيده وجود دارد که داراي ژنهايي بهتر و سيستم ايمني قويتر است. دانشمندان نازي داروهاي خطرناکي را توليد کرده و آن را روي ديگر انسانها آزمايش مي کردند. مهم نبود که اين انسانها بر اثر داروهاي آنان درد شديدي کشيده و از بين مي رفتند. کودکان زيادي دزديده مي شدند و پس از سوء استفاده از آنان، فروخته يا کشته مي شدند. آيا اين داستان آشنا نيست؟

امروز در آمريکا، اگر پزشکي به والدين يک کودک اطلاع دهد که فرزندشان مي بايست تحت عمل جراحي، شيمي درماني و راديولوژي قرار گرفته يا واکسني به او تزريق شود، و اين والدين در خصوص چنين تصميمي ترديد کرده و نخواهند چنين کاري انجام شود، سازمانهاي حمايت از کودکان که البته دقيقا مخالف نامشان عمل مي کنند، کودک را از والدينش جدا کرده و به مراکزي مي فرستند که بعضا او را مورد سوء استفاده قرار مي دهند.

واقعيت اينست که واکسن حاوي سم است، همان سمومي که در حالت عادي نبايد خورده شود و يا حتي با پوست تماس داشته باشد. اين سموم به بدن تزريق مي شود تا پادزهر آن ساخته شده و ما در مقابل بيماريها ايمن شويم. اما اين تمام قضيه نيست. اين مثل پرتاب تيري در تاريکي است که مشخص نيست نهايتا چه خواهد شد و حتي ممکن است نتيجه اي کاملا بالعکس به بار آورد. اما هيچ آماري براي تحقيق در مورد مسئله اي چنين پراهميت وجود ندارد.

سميه عباسي

منبع: نچرال نيوز