مثلث شوم علیه جهان اسلام و وظیفه مسلمانان

تاریخ استعمار، از قرون 15 و 16 به این سو ،مشحون از ظلم و جنایات گسترده دول غربی علیه مسلمانانی است که روزی، آوازه تمدنی آنان گوش جهان را پر کرده بود. تا اینکه سلاح آتشین در مغرب زمین با مکر و حیله نیز خوی بی رحم ساکنانش در هم آمیخت و بلای جان مسلمانانی شد که پیش از آن ، فساد حاکمانشان همراه با اختلافات و جنگهای داخلی، بنیان آنان را سست کرده بود. از همان روز جهان اسلام مورد تاخت و تاز غربیها قرار گرفت و روز به روز آسیب و رنجش فزونی یافت.

دول استعماری و غارتگر غربی ابتدا بخشها ی عمده جهان اسلام را اشغال نمودند و با حضور مستقیم، به غارت منابع و کشتن مسلمان پرداختند. مدتی بعد به حضور مستقیم خویش خاتمه بخشیدند و اهداف و سیاستهای خود – یعنی همان چپاول و کشتار – را از طریق حاکمان بی مقدار و خائن دنبال نمودند.

این حاکمان بی مقدار و گماشته، همچنان در بخشی از جهان اسلام، قدرت را در دست دارند و در خدمت دول غربی می باشند؛ تنها در ازای این مسئله که تداوم حکومتشان مورد حمایت و تضمین قرار گیرد. جهان اسلام همچنان دچار بلای نه تنها دولتهای بی رحم و استثمارگر غرب بلکه حاکمان فاسد و قدرت طلب خویش نیز می باشد.

در قرن بیست که می توان گفت کشورها، مستقل شده و در دوره ای که به میزان بسیار زیادی بر حقوق بشر و حق تعیین سرنوشت ملتها در قالب دمکراسی و حکومتهای مردم سالار، تأکید می گردد - بویژه در سالهای آغازین قرن 21- انتظار می رفت ، بساط حکومتهای استبدادی و غیر مردمی در جهان _از جمله در جهان اسلام- برچیده شود؛ اما این مسئله به دلیل حمایت دولتهای غربی از آنها رخ نداد و همچنان سایه شوم این حکومتها بر سر مسلمانان است. قدرتهای غربی بخوبی می دانند که شکل گیری حکومتهای مردمی که به فکر منافع و مصالح ملت خویش باشند، مانع از سلطه و چپاول منابع مسلمانان توسط آنان خواهد شد. غربیها شعار دمکراسی می دهند، اما بگونه ای آشکار ، مانع از تحقق آن می گردند و یا حتی علیه حکومتهای مردمی تازه تأسیس، کودتا راه می اندازند و شرایط را به وضع سابق باز می گردانند.



در چند دهه اخیر شرایط و تحولات بین المللی بگونه ای پیش رفت که دشمنان اسلام و مسلمانان مجبور شدند از پوششها و پنهانکاریهای نسبی خود خارج شوند و اهداف و سیاستهای خصمانه و جنایتکارانه خویش را بطرز کاملاً آشکار دنبال نمایند. فعالیتهای گسترده و آگاهای بخشی رسانه ها نیز بیداری ملتها بود که آنها را مجبور به این امر ساخت. دشمنان اسلام و مسلمانان، نه تنها از پنهانکاری خارج شدند، بلکه با احساس تهدید شدید از ناحیه مسلمانانی که بیدار شده و حقوق خود را مطالبه می کنند، به این نتیجه رسیده اند که هرچه بیشتر با یکدیگر در اتحاد و همکار ی قرار گیرند.



در این میان ما شاهد آشکارتر شدن و تقویت همکاریهای آنان حول سه محور هستیم که بحق باید آن را « مثلث شوم» نامید. این سه محور و یا مثلت، شامل ایالات متحده آمریکا، اسرائیل و عربستان می باشد. در حال حاضر تمامی دشمنیها با اسلام و مسلمانان، حول این سه محور می چرخد. پادشاهی سراسر شر و فتنه آل سعود از همان ابتدا که از طریق اتحاد با محمد بن عبدالوهاب تأسیس گردید، زاییده یک پروژه استعماری و انگلیسی بود و به همین دلیل پیوسته تحت سلطه و در خدمت انگلیس بوده و می باشد.

مسلمانان اگر بخواهند از این وضعیت اسفبار خارج شوند باید تکلیف خود را با این مثلث کثیف روشن کنند. و قبل از هر چیز باید از شر آل سعود خلاصی یایند. قاطعانه می توان گفت هیچ خاندانی و یا گروهی به اندازه آنان به اسلام و مسلمانان خیانت و ستم نکرده است. کار بجایی رسیده که دوستی دیرینه خود را با اسرائیل ، آشکار می کنند و با گامها و صدای بلند عادی سازی روابط با این غده سرطانی در جهان اسلام را دنبال می نمایند. آیا این پیوند و همکاری در جهت منافع اسلام و مسلمانان است! آل سعود با هدایت و راهبری بریتانیا تا امروز تفکر انحرافی و فتنه انگیز وهابیت را در جای جای جهان اسلام، تبلیغ نمود تا بتواند در زمانهای لازم ، میوه های تلخ و کشنده این شجره خبیثه را برداشت نماید و چنین هم شد. تروریزم تکفیری و بلای داعش، میوه همین شجره ملعونه بود که مثلث شوم آن را چید و در این برهه حساس که مسلمان وارد بیدار ی و خیزش شده اند، درحلقوم جهان اسلام فرو کرد. دیدیم که تروریزم و داعشِ ساخته غرب و آل سعود ، یکسره جان و مال و ناموس مسلمانان را نشانه رفت و حتی یک تیر بطرف آمریکا ، اسرائیل و عربستان ، شلیک نکرد.



در این رابطه مسئولیت عقلی ، شرعی و وجدانی مسلمانان را نیز نباید نادیده گرفت. نا آگاهی همراه با کوتاهی مسلمانان بوده و می باشد که اجازه داد این خاندان فتنه گر و ستم پیشه ، چنین ظلمهایی را به مسلمانان روا دارد. اکنون که با این وضوح دست در دست دشمنان قسم خورده اسلام نهاده و تیغ تیز خود را متوجه مسلمان نموده ،آیا باز هم جای توجیه و تعلل است! در غیر این صورت، پس منتظر روز حساب باشیم تا که خدای حکم کند؛ بر کرده ها و ناکرده هایمان؛ بر سکوتمان؛ آنجا که چشمان خود را بر آنچه دیدیم فرو بستیم و اندیشه نکردیم. حرمت حکم خدا ی را پاس نداشتیم، تا که از رنج بگریزیم و صباحی بیاسائیم.



محمد میر هادی- کارشناس مسائل بین الملل