«ابوهمام»؛ شاگرد کم‌حرف و متفکر شیخ «احمد یاسین»

به گزارش اسلام تایمز، «عماد خالق نامق العلمی» معروف به «ابوهمام» (متولد 1956) از رهبران شاخص حماس که نوزدهم دیماه امسال (1396) زخمی شده بود، در روز دهم بهمن‌ماه درگذشت.

درباره علت فوت وی گفته شد هنگام بررسی سلاح شخصی خود در منزلش (در نوار غزه)، مورد اصابت گلوله قرار گرفته (در رفتن گلوله) و بر اثر همین موضوع جان خود را از دست داده است.

«اسماعیل هنیه» رئیس دفتر سیاسی حماس طی مراسم تشییع این رهبر حماس گفت: ابوهمام، مهندس حماس با اندیشه سیاسی، نظامی، امنیتی در داخل و خارج بود. حماس هنگامی که العلمی را به عنوان اولین نماینده‌اش برای کشوری با وزن ایران انتخاب کرد، می‌دانست چه کسی را به تهران می‌فرستد.

هنیه ادامه داد: العلمی یک رهبر عادی نبود. فلسطین، مقاومت و حماس امروز ابوهمام را از دست داد. او مردی بود که در مرحله اول تحولات راهبردی در مسیر جنبش حماس شرکت داشت.

عماد العلمی در سال 1956 در شهر غزه متولد شد و در مدارس همین شهر درس خواند؛ مورد تربیت «شیخ احمد یاسین» بنیانگذار حماس قرار گرفت و بسیار به او نزدیک بود؛ شیخ یاسین به وی توصیه کرد در رشته مهندسی عمران در دانشگاه «اسکندریه» مصر ادامه تحصیل دهد و او همین کار را انجام داد.

فرمانده ساکت حماس که جایگاهی بازر در این جنبش داشت، در سن کم به حماس ملحق شد و از اولین نفراتی بود که در کار رسانه‌ای این جنبش شرکت کرد. 6 ماه پس از تأسیس حماس (در سال 1987) به اتهام اقدامات تحریک‌آمیز، توسط رژیم صهیونیستی بازداشت و به دو سال زندان محکوم شد.

در سال 1990 از زندان آزاد شد تا فعالیت خود را در حماس از سر بگیرد اما طولی نکشید و در سال 1991 بار دیگر بازداشت و در سال 1994 به خارج از فلسطین تبعید شد. او کار خود در چارچوب حماس را ادامه داد و بین چند کشور عربی در رفت و آمد بود و نقشی فعال در حمایت از آرمان فلسطین و انتفاضه در تمامی مراحل آن داشت.

العلمی اولین نماینده حماس در جمهوری اسلامی ایران بود. در سال 2012 با خانواده اش از سوریه به نوار غزه آمد و در سال 2013 به عنوان معاون اسماعیل هنیه انتخاب شد. در جنگ 51 روزه در سال 2014 از ناحیه پا زخمی شد و درمان وی در ترکیه حدود9 ماه طول کشید.

«مصطفی اللداوی» پژوهشگر فلسطینی که در سال 1991 به همراه العلمی از نوار غزه تبعید شد؛ درباره زخمی شدنش در سال 2014 می‌گوید: در سکوت، زخمی شد و زیر بمباران نوار غزه برای درمان ماند بدون اینکه سر و صدایی به راه بیندازد. به دلیل نبود امکانات درمانی حال او رو به وخامت گذاشت و پزشکان قادر به درمان او نبودند. در سکوتی بیشتر به ترکیه منتقل شد نه هیأتی با او بود نه رسانه‌ای این را اعلام کرد. تنها همراهانش در این سفر،‌همسر و پسرش بودند و آنها نیز مثل خودش ساکت و صبور بودند.

اللداوی درباره شخصیت عماد العلمی می‌گوید: سکوت و آرامش جزء طبیعت او بود؛ خیلی کم حرف می‌زد اما هنگامی که شروع به صحبت می‌کرد از کلامش «دُر» می‌‌بارید. صدای او آهسته بود اما تفکری عمیق داشت؛ العلمی صادق، پرتلاش و اهل عمل بود. اینگونه نبود که برای رضایت عده‌ای یا حفظ جایگاهش بخواهد محافظه‌کاری کند بلکه حق را می‌گفت اگرچه عده‌ای خشمگین شوند.

العلمی علاقه‌ای به شهرت و دوربین‌های رسانه‌ها نداشت و برای ظاهر شدن در برابر آنها یا شرکت در دیدارها مسابقه نمی داد؛ اگر رسانه‌ها در خبرهای خود به او نمی‌پرداختند سر و صدا به پا نمی‌کرد و برای نشستن در صفوف اول تلاشی نداشت.

حماس می‌گوید رژیم صهیونیستی بارها نام العلمی را در فهرست ترور قرار داده بود. با این وجود اسرائیل هرگز موفق به قتل او نشد. روزی که او بر اثر حادثه جان خود را از دست داد، 61 سال از عمر سراسر مبارزه‌اش می‌گذشت.