ترامپ به عنوان یک بیزینس من تمامعیار توانست با طرح شعار اول آمریکا و دادن وعدههای فراوان مبنی بر بازگرداندن رونق اقتصادی، افزایش رفاه، کاهش بیکاری و توسعه زیرساختهای اقتصادی به کاخ سفید راه یابد. وی در همین راستا مکررا از سیاست اقتصادی تهاجمی چین و تراز تجاری منفی آمریکا با پکن اتتقاد کرده و خواهان برقراری موازنه در این زمینه شده است لذا میتوان تحریمهای جدید علیه کره شمالی که شرکتهای چینی را هدف قرار داده در راستای جنگ تجاری با پکن تفسیر کرد.
***
بازیهای المپیک زمستانی در کره جنوبی در حالی به روزهای پایانی خود نزدیک میشود که امیدهای کوچکی که پس از اعزام هیئت ورزشی کره شمالی به سرپرستی خواهر رهبر این کشور، برای آغاز مذاکرات مربوط به حل و فصل بحران اتمی شرق آسیا ایجاد شده بود نیز ره بجایی نبرده و ناکام ماند. روز جمعه دولت ترامپ تحریم جدیدی را علیه کره شمالی در اعمال کرد. در این زمینه ترامپ در سخنرانی خود برای کنفرانس اقدام سیاسی محافظهکاران گفت « امروز اعلام می کنم که ما بزرگترین مجموعه از تحریم های جدید را در مورد رژیم کره شمالی راه اندازی می کنیم».
این تحریم ها 27 شرکت حمل و نقل و 28 کشتی را که در کره شمالی و شش کشور دیگر از جمله چین ثبت شدهاند، هدف قرار می دهد. وزارت خزانه داری مدعی است که این شرکت های حمل و نقل در طرح پیچیده ای برای کمک به کره شمالی به منظور دور زدن تحریمهای سازمان ملل درباره واردات سوخت های تصفیه شده و صادرات زغال سنگ شرکت می کنند. اکثر این شرکتها چینی و روسی هستند. دو هفته پیش بود که وزارت امور خارجه ژاپن ادعا کرد که تصایری از انتقال کشتی به کشتی کالا توسط دو کشتی در دریای چین شرقی به منظور دور زدن تحریم های سازمان ملل علیه کره شمالی را به سازمان ملل گزارش کرده است.
اگرچه ممکن است تصور شود که تصمیم دولت آمریکا در نتیجه گزارش ژاپن صورت گرفته باشد اما نکته مهم آنجاست که این تحریم ها پس از آن اعلام می شود که ایوانکا ترامپ دختر و مشاور رییس جمهور آمریکا در سفر به کره جنوبی به 'مون جائه این' رییس جمهور این کشور گفته بود که کشورش باز هم فشارهای اقتصادی بر کره شمالی را افزایش خواهد داد.
اما اینکه چرا کاخ سفید تنها چند روز پس از آنکه رکس تیلرسون وزیر خارجه آمریکا از آمادگی برای گفتگو با پیونگ یانگ سخن گفته بود اقدام به اعمال تحریمهای جدید بر علیه کره شمالی کرده است محل پرسش و گمانهزنی می باشد.
حضور در سایه بحران
شرق آسیا نه تنها در سیاست خارجی ترامپ بلکه حتی پیش از آن در سیاست خارجی دولت اوباما کانون توجه راهبرد سیاست خارجی ایالات متحده را به خود اختصاص داده بود. دکترین «چرخ به شرق» اوباما از اهمیت و اولویت یافتن مقابله با روند فزاینده قدرتگیری چین به عنوان اصلیترین تهدید موجود برای هژمونی ایالات متحده پرده برمیداشت. این موضوع در دکترین امنیت ملی جدید آمریکا در دولت ترامپ به شکل واضحتری مجدداً مورد تاکید قرار گرفته و در این سند مهم راهبردی از چین و روسیه به عنوان رقیب و در واقع تهدید نام برده شده است. بر این اساس افزایش حضور و نفوذ آمریکا در شرق دور و همجوار با مرزهای چین و روسیه کلید برتری بخشی واشنگتن در دوران جدید رقابت ابرقدرتها تلقی میگردد. بر این مبنا بحران اتمی کره شمالی چنین فرصتی را برای کاخ سفید به خوبی فراهم کرده است تا با بهانهای مقابله با تهدید بالقوه کره برای امنیت ملی آمریکا، حضور نظامی خود را در منطقه و در دریای جنوبی چین تقویت کند. استقرار سیستم موشکی تاد در کره جنوبی با برد راداری 1000 کیلومتری که میتواند عمق خاک چین و روسیه را نیز رصد کند به خوبی نشاندهنده نگاه فرصتطلبانه آمریکا به تداوم بحران در شبه جزیره کره میباشد. از این رو مشاهده میشود که علی رغم پاس مثبت پیونگ یانگ برای مذاکره، کاخ سفید در راستای متشنج کردن جو، به تحریمهای بیشتر رو آورده است. این موضوع حتی میتواند به بروز جنگ نیز بیانجامد اما واقعیت آن است که کاخ سفید علاقهای به پذیرش یک کره شمالی هستهای ندارد و این امر با توجه به تاکیدات مکرر پیونگ یانگ مبنی بر کنار نگذاشتن توان هستهای خود به معنای تداوم بحران میباشد.
جنگ تجاری
اعمال تحریم های آمریکا علیه کره شمالی به نظر می رسد علاوه بر اهداف سیاسی، مقاصد تجاری نیز دارد. لذا پس از اعلام تحریمهای جدید وزارت بازرگانی چین در بیانیهای اعلام کرد آمریکا به تجارت معمول شرکت های چینی در آن کشور ضربه می زند و در حال زیر پا گذاشتن مقررات تجارت جهانی است و صراحتاً علیه شرکتهای چینی تبعیض قایل می شود.
واشنگتن در چند ماه گذشته جدا از اعمال چنین تحریم هایی که غیر مستقیم چین را نیز در بر می گیرد از طریق اقدامات دامپینگی به دنبال محدودیت های تجاری این کشور در آمریکا است که با واکنش مقامات چینی مواجه شده است. وزارت خارجه چین نیز از تمرکز آمریکا بر نظریه تهدید چین ابراز نگرانی کرده و در بیانیه خود آورده است که این نوعی ذهنیت جنگ سرد و القای شدید ناامنی است.
ترامپ که یک بیزینس من تمامعیار است با طرح شعار اول آمریکا و دادن وعدههای فراوان مبنی بر بازگرداندن رونق اقتصادی، افزایش رفاه، کاهش بیکاری و توسعه زیرساختهای اقتصادی توانست به کاخ سفید راه یابد. وی در همین راستا مکررا از سیاست اقتصادی تهاجمی چین و تراز تجاری منفی آمریکا با پکن اتتقاد کرده و خواهان برقراری موازنه در این زمینه شده است لذا میتوان تحریمهای جدید علیه کره شمالی که شرکتهای چینی را هدف قرار داده است در راستای جنگ تجاری با پکن تفسیر کرد.