۰
چهارشنبه ۹ خرداد ۱۳۹۷ ساعت ۰۲:۲۰

از اتهام تئوری توطئه تا واقعیت های علمی تایید شده

از اتهام تئوری توطئه تا واقعیت های علمی تایید شده
بیان حقیقت درباره خبرهای رسوایی آوری که مورد تایید رسانه های جریان اصلی و مالکانشان قرار نمی گیرد، غالبا به نتیجه ای قابل پیش بینی می انجامد: به شما برچسب تئوری پرداز توطئه زده می شود؛ حتی اگر کوهی از شواهد در تایید آن حقیقت وجود داشته باشد. دروغ هایی که مثل آب خوردن گفته می شود، می تواند به بعضی ها کمک کند تا شب راحت به خواب روند، ولی حقیقت این است که بسیاری از این «تئوری های توطئه» عملا واقعیت دارند و علم نیز مهر تایید بر آنها می زند. در اینجا با پنج حقیقت و شواهد تایید کننده آنها آشنا می شوید که به راحتی و در سطحی گسترده با برچسب تئوری توطئه انکار می شوند:

1. آفت کش آترازین سیستم غدد درون ریز را مختل می کند و به آن آسیب می زند

آترازین به دلیل سریعا قابل ردگیری بودن آن، به یکی از پر مصرف ترین آفت کش های مورد استفاده در آمریکا تبدیل شده است. و به همین دلیل است که مقدار بسیار زیادی از آن در آب های زیرزمینی نیز وجود دارد. این ماده مرتبا در شبکه آبرسانی عمومی مشاهده می شود که مسئله واقعا نگران کننده ای است. اما وقتی پتانسیل شدید این ماده شیمیایی سمّی برای ایجاد اختلال در غدد درون ریز  مورد توجه قرار می گیرد، آترازین به مسئله ای به غایت رعب آور تبدیل می شود.

تحقیقاتی که به سرپرستی دکتر تایرون هایز دانشمند دانشگاه کالیفرنیا در برکلی انجام شده، نشان داده که در غورباقه ها آترازین قادر به وارد آوردن آسیب های پایدار درغدد درون ریز آنهاست. در جنس نر، این اختلال در کارکرد غدد درون ریز می تواند چنان شدید باشد که به عقیم شدن شیمیایی آنها منجر شود. هایز در یکی از مطالعات خود 40 نوزاد غورباقه را در معرض آب هایی قرار داد که به نسبت 5/2 جزء در یک میلیارد- یعنی در همان طیفی که این ماده در منابع آب آشامیدنی وجود دارد-  به آترازین آلوده بودند.

به گفته هایز قریب یک دهم از نوزادان غورباقه ای که در آب آلوده به آترازین پرورش داده شدند، از نظر کارکردی ماده شدند وبا وجود آنکه ظاهرا نر به دنیا آمده بودند، اما در ادامه این فرایند تخمگذاری کردند.

همانطور که منابع دیگر گزارش می دهند «بعد از قرار گرفتن در معرض آترازین، تعداد زیادی از 36 غورباقه به ظاهر نر، کاهش تستسترون از خود نشان دادند، اندازه غده تولید مثل شان کوچک شد، حنجره شان به شکل طبیعی تکامل پیدا نکرد و رفتار جفت یابی همراه با اختلال و کاهش باروری در آنها مشاهده گردید. اثرات مشابهی در دیگر جانوران دوزیست نیز مشاهده شده است.»

مطالعات انجام شده از سوی دانشگاه پوردو و دیگر تیم های تحقیقاتی معتبر، به نتایج مشابهی در ارتباط با پتانسیل آترازین - حتی در مقادیری که سازمان های فدرال آنها را «بی خطر» قلمداد می کنند- در مختل کردن غدد درون ریز دست یافته اند. در واقع به نظر می رسد که این مواد ناایمن هستند. شاید به همین دلیل باشد که اروپا استفاده از آترازین را ممنوع کرده است. اما چرا این ماده همچنان در آمریکا مورد استفاده قرار می گیرد؟

2. تلفن های همراه عامل بروز تومورهای مغزی هستند

آیا چنین چیزی واقعا ناممکن است؟ اینکه تلفن های همراه تشعشعاتی را از خود منتشر می کنند در حال حاضر کاملا تایید شده است؛ تشعشعاتی که با ابتلا به سرطان مرتبط است. غالبا چنین گزارش می شودکه چون تلفن های همراه نوع متفاوتی از تشعشعات را تولید می کنند (در مقایسه با مثلا تشعشات اتمی) این وسیله هیچ خطری را متوجه سلامت انسان نمی کند اما مطالعات علمی متعددی خلاف این را نشان داده اند. در واقع پیرامون خطرات استفاده از تلفن همراه به هیچ وجه گزارش های چندانی منتشر نمی شود.

اخیرا بار دیگر تحقیقات نشان دادند که تلفن همراه یکی از عوامل مهم در زمینه ابتلا به سرطان به شمار می آید و این بار استفاده از این تلفن ها، به تومورهای مغزی و قلبی ربط داده شده اند. در مطالعه ای که روی موش ها انجام شده، قرار گرفتن در معرض  تشعشعات فرکانس های رادیویی که موبایل ها ایجاد می کنند، به شروع شکل گیری چند نوع مختلف از سرطان، از جمله تومورهای سلولی نادر شوآن در مغز و قلب ارتباط دارد.

در کنفرانسی که در سال 2016 برگزار شد، یک پزشک با شجاعت اعلام کرد که وجود این پتانسیل که تلفن همراه می تواند موجب سرطان شود کاملا واضح است. دکتر دورا دیویس رئیس «اعتماد سلامت زیست محیطی» اظهار داشت: «تلفن همراه موجب بروز سرطان مغزی می شود.» کودکان به طور خاص  در برابر زیان های تلفن همراه آسیب پذیرتر هستند و دیویس  در ادامه گفت که زنان باردار به طور خاص باید در استفاده و نگهداری از موبایل های خود مراقب باشند . او گفت: «به خصوص هر چه به سمت اواخر بارداری پیش می روید، تا حد امکان تلفن همراهتان را از  شکمتان دور نگه دارید.»

هشدارهای متعددی درباره خطر ابتلا به سرطان در نتیجه استفاده از موبایل داده شده است، اما عده زیادی از آگاهان، از تصدیق یافته های علمی که پشتوانه ای برای این  هشدارها هستند، خودداری می کنند.

3. مهندسی آب و هوایی

اشاره به عبارت «مهندسی آب و هوایی» راه خوبی است برای به جان خریدن تحقیرهای کله گنده های رسانه های جریان اصلی و همپالگی هایشان. اما جستجوی عبارت «مهندسی آب و هوایی» در گوگل چندین نتیجه را به دنبال دارد، از جمله برنامه ژئومهندسی دانشگاه آکسفورد. صفحه مربوط به این برنامه اشاره می کند که خطوط استراتوسفری (که با نام دنباله های اگزوز هواپیماها شناخته شده ترند) یکی از ابزارهای انتخابی در صنعت مهندسی آب و هوایی محسوب می شود.

گزارش های زیادی درباره  واقعیت تلاش هایی که در راستای مهندسی آب و هوایی صورت می گیرد،  منتشر شده است.  هرچند که طرح مهندسی آب و هوایی جنبه های بسیار زیادی دارد، اما خطوط استراتوسفری مدت هاست که یکی ازعیان ترین تاکتیک های مشهود آن بوده؛ همچنان  که بیشترین انکارها نیز درباره آن صورت گرفته است. بر اساس سوابق خود دولت نیز اثرات ناشی از مواد به جا مانده از رد موتور جت ها، چندین دهه است که ادامه داشته است. حتی گفته می شود که ناسا اسپری شدن لیتیوم به داخل جو زمین را پذیرفته است. در سال 2017 یکی از دانشمندان سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا به دلیل هشدار نسبت به خطرات اسپری شدن آلومینیوم به داخل جو زمین اخراج گردید.

این تلاش ها شاید درراستای کنترل آب و هوا باشد، اما همانگونه که بسیاری هشدار داده اند، مهندسی آب و هوایی می تواند به بهای سنگینی تمام شود. به نظر می رسد که تنها نکته «جعلی» درباره مهندسی آب و هوایی، این ادعا باشد که چنین چیزی در حال رخ دادن نیست.

4. فلوراید یک سم عصبی است

خوراندن دسته جمعی فلوراید به مردم آمریکا، احتمالا یکی از بزرگ ترین شرمساری های تمام دوران هاست. اول و مهم تر از همه آنکه هیچ شواهدی وجود ندارد که تایید کننده این ادعا باشد که مصرف فلوراید  مانع از پوسیدگی دندان ها می شود. فلوراید یک ماده مغذی ضروری نیست و به هیچ طریق، شکل یا شیوه ای در سلامت بدن انسان نقشی ایفا نمی کند.

اما اینطور نیست که این ماده فقط «غیرضروری» باشد، این ماده عملا برای سلامت انسان مضر هم هست، به خصوص زمانی که پای سلامت مغزی به میان می آید. نزدیک به 60 مطالعه ارتباط بین مصرف فلوراید و کاهش آی کیو را گزارش کرده اند.

علاوه براین، افزودن فلوراید به آب آشامیدنی به دیگر مشکلات سلامتی نیز مرتبط شده است، مثل کاهش حجم استخوان ها، سرطان و اثرات منفی بر سیستم ایمنی، تیروئید و غده صنوبری. به ویژه با توجه به ارتباط مصرف فلوراید با کاهش آی کیو در کودکان و دیگر نقص های عصبی، بسیاری افزودن فلوراید به شبکه آب آشامیدنی عمومی را با  خوراندن دارو به عده ای گسترده از مردم شبیه دانسته اند. حتی تحقیق انجام شده از سوی دانشگاه هاروارد  نیز  پتانسیل زیانبار این ماده را نشان داده است.

برای خاتمه دادن به روند خوراندن فلوراید به مردم دلیل کم نیست، اما رسانه های جریان اصلی و نگهدارندگانشان نمی خواهند که شما چیزی دراین باره بدانید.

5. واکسن های حاوی جیوه، سلول های جنین های سقط شده و دیگر مواد خطرناک

آخرین و قطعا نه کم اهمیت ترین این موارد  شاید حقیقتی باشد که به طورگسترده ای محل مشاجره بوده است: واکسن ها معجون هایی تمام عیار از مواد بی خاصیت و مضر هستند. از تیمروسال موجود در واکسن های آنفلونزا تا ماده تعدیل شده با سلول های کروموزومی از بافت جنینی. برای انزجار از واکسن ها یا درست تر بگوییم از تبلیغات صنایع واکسن سازی، یه هیچ وجه کمبود مدارک و شواهد وجود ندارد.

با وجود تلاش رسانه ها در  دادن اطلاعات نادرست به جامعه، سازمان غذا و داروی آمریکا تایید می کند که برخی از واکسن ها هنوز حاوی  تیمروسال به عنوان یک ماده نگهدارنده هستند و بعضی از واکسن سازان هنوز از این ماده به عنوان بخشی از  پروسه تولیدی خود استفاده می کنند.

همانطور که خود سازمان غذا و دارو خاطرنشان می کند، 50 درصد از وزن تیمروسال را جیوه تشکیل می دهد و واکسن های حاوی این ماده در هر دوز 25 میکروگرم جیوه به بدن دریافت کنندگانشان وارد می کنند که بیشتر از سه سال سن دارند. کودکان زیر سه سال نیم دوز از این واکسن را دریافت می کنند که یعنی همچنان حدود 12 میکروگرم جیوه به بدن آنها تزریق می شود. شاید این مقدار چندان به نظر زیاد نیاید، ولی همین مقدار برای وارد آوردن آسیب کفایت می کند. جیوه فلزی سنگین است که درحال حاضر هیچ توافقی درباره سطح بی خطر قرار گرفتن در معرض آن وجود ندارد. این موضوع به هیچ واکسنی خلاصه نمی شود، چه روی آنها عبارت «نگهدارنده» درج شده باشد چه عبارت «ماده مورد استفاده در پروسه تولید.»

مایک آدامز موسس نچرال نیوز و مدیر آزمایشگاه های سی دبلیو سی مکررا داستان هایی را درباره وجود دیگر مواد نفرت آور در واکسن ها مطرح کرده است. در سال 2017 سازمان هلس رنجر فاش کرد که واکسن های آبله کودکان با مواد گرفته شده از شش های جنین انسانی  و مواد دیگری چون سلول های خوکچه هندی تولید شده اند.

همچنین آدامز وجود سلول های کلیه میمون سبز آفریقایی را در واکسن هایی که برای انسان ها تولید شده اند گزارش کرد؛ یافته ای که بعدا در یکی از گزارش های سی دی سی تایید شد که صد درصد صحت دارد.

متاسفانه فهرست مواد اولیه زیانبار درواکسن ها به همین جا خاتمه پیدا نمی کند. مواد بسیار زیاد دیگری در تهیه یک واکسن استفاده می شود  که به نظر نمی آید هیچ کدامشان موادی باشند که شما تمایلی به تزریق آنها به بدنتان داشته باشید.

نویسنده: ویکی باتز (VICKI  BATTS) نویسنده و روزنامه نگار حوزه بهداشت و سلامت
منبع: yon.ir/VYLzH
انتهای
کد مطلب : ۷۲۸۳۲۵
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما

منتخب
پیشنهاد ما