رژیم صهیونیستی و جنگ روانی در جنوب سوریه

مقامات صهیونیست نیز بارها به روسیه سفر کرده و همواره خواهان خروج نیروهای ایرانی و هم پیمانان آن از مناطق مختلف سوریه بوده اند. در آخرین مورد وزیر جنگ اسراییل با سفر به مسکو باردیگر خواهان خروج کامل ایران از سوریه شد.

کمربند امنیتی صهیونیست ها محل نزاع های جدید
با کاهش درگیری ها در شمال سوریه، ارتش این کشور قصد دارد عملیات خود را به مناطق جنوبی گسترش دهد و به حضور نیروهای تروریستی در این منطقه همچون غوطه شرقی پایان دهد. این مناطق به دلیل نزدیکی به دمشق همواره مستعد ایجاد درگیری بوده و دو استان درعا و قنیطره به محلی برای در مان تروریست ها در جولان اشغالی و نفوذ صهیونیست ها و حملات آنها به مناطق مختلف سوریه شده است.

کمربند امنیتی صهیونیست ها در منطقه جنوبی سوریه متشکل از درعا، قنیطره و جولان است. صهیونیست ها در این منطقه و در جنوب دو استان درعا وقنیطره با استقرار تروریست ها حائلی را میان منطقه جولان و مناطق تحت تصرف ارتش سوریه ایجاد کرده اند که این منطقه حائل همواره نقش مکمل برای صهیونیست ها دارد.

ترس اصلی صهیونیست ها بعد از حمله موشکی به جولان چند برابر شده و برای در اماندن از چنین حملاتی شرط عقب نشینی 60 کیلومتری گروه های مقاومت را از جنوب سوریه مطرح کرده اند. ادعایی که در صورت وقوع صهیونیست ها را به این حد قانع نکرده و در مراحل بعدی صهیونیست ها خط قرمز های جدید دیگری همچون عقب نشینی از کل سوریه را برای محور مقاومت مطرح خواهند کرد.

تنف و معامله هیچ در برابر همه
برخی رسانه ها این گونه القا کرده اند که در صورت خروج آمریکا از تنف، نیروهای هم پیمان ایران نیز از منطقه جنوب خارج خواهند شد. این القائات در راستای توقف عملیات ارتش سوریه در جنوب و محور درعا است. از سوی دیگر اخبار میدانی نشان می دهد آمریکا با گسترش پایگاه های نظامی اش در تنف هیچ قصدی برای ترک این منطقه ندارد و کسانی که این پیشنهاد را داده اند به دنبال معامله ای مبتنی بر هیچ در برابر همه بوده اند.

تحمیل قراردادی شبیه طائف
با توجه به کاهش درگیری های نظامی در سوریه و افزایش تحرکات سیاسی، بازیگران مختلف در این عرصه به دنبال توافقی سیاسی در جهت خروج نیروهای غیر سوری در سوریه هستند. آمریکا واسراییل به دنبال سناریویی شبیه لبنان برای سوریه بعد از جنگ داخلی هستند. سناریویی که منجر به توافق طائف و خروج نیروهای خارجی از لبنان شد. شبیه همین سناریو نیز اکنون در سوریه پیگیری می شود. بدین منظور که آمریکا و اسراییل به دنبال تحمیل قراردادی سیاسی با تاکید بر خروج هم پیمانان سوریه از این کشور در قالب نیروهای خارجی هستند.

در این میان اسراییل تمام توجه خود را به سمت روسیه معطوف کرده است. در واقع اسراییل با توجه به نقش مسکو مترصد تاثیرگذاری بر ایران در جهت تحمیل چنین قرار دادی است.

در مجموع می توان گفت بازیگران مختلف درصدد این هستند تا از راه توافقات سیاسی، نفوذ ایران در سوریه را کاهش دهند و بستر لازم برای خروج کامل ایران از سوریه فراهم کنند. تحرکات صهیونیست ها وحمله به مناطق مختلف سوریه در قالب حملات هوایی به پایگاه های نظامی، با این ادعا صورت می گیرد که تنها عامل حملات هوایی اسراییل به سوریه حضور ایران است و چنانچه این حضور همچنان ادامه داشته باشد، دمشق هم باید منتظر چالش های جدید باشد. خالی بودن دست رژیم صهیونیستی و تروریست های تحت حمایت آنها در جنوب سوریه در عرصه نظامی، آنان را به راه اندازی جنگ روانی کشانده است. نمایش جنجالی حمله شیمیایی به غوطه شرقی یکی دیگر از موارد اخیر این جنگ روانی تروریست ها و حامیان آنها بود که هرچند سر و صدای زیادی به پا کرد اما مانع از آزادسازی غوطه شرقی نشد. جنوب سوریه نیز همان مسیر را طی می کند.