استاد حدود ۴۰ سال پیش هشدار دادهاند که:
امروز این ملت تشنه اصلاحات نابسامانیها است و فردا تشنهتر خواهد شد. ملتی است که نسبت به سایر ملل احساس عقبافتادگی میکند و عجله دارد به آنها برسد. از طرفی مدعیان اصلاحطلبی که بسیاری از آنها علاقه به دیانت ندارند، زیادنند و در کمین احساسات نو و بلند نسل امروز هستند.
اگر اسلام و روحانیت به حاجتها، خواستهها و احساسات بلند این ملت پاسخ مثبت ندهند، بسوی قبلههای نوظهور متوجه خواهند شد. فکر کنید اگر سنگر اصلاحات را این افراد اشغال کنند، موجودیت اسلام و روحانیت به خطر نخواهد افتاد؟ (نهضتهای اسلامی در صد ساله اخیر، چاپ اول ۱۳۷۵ ، ص۹۲)
متأسفانه تاریخ نهضتهای اسلامی صد ساله اخیر، یک نقیصه را در رهبری روحانیت نشان میدهد و آن این است که روحانیت نهضتهایی را که رهبری کرده تا مرحله پیروزی بر خصم پیشبرده و از آن پس ادامه نداده و پی کار خود رفته و نتیجه زحمات آنها را دیگران و اغلب دشمنان بردهاند. (نهضتهای اسلامی در صد ساله اخیر، چاپ اول ۱۳۷۵ ، ص۹۳ ـ ۹۲) [تا اینجا ص ۲۳۲ کتاب]
جنبشهایی که داعیهدار اصلاح بوده، همیشه یکسان نبودهاند.
برخی داعیه اصلاح داشته و بطور حتم مصلح بودهاند. برخی بر عکس اصلاح را بهانه قرار دادند و افساد کردهاند. برخی دیگر در آغاز جنبه اصلاحی داشته و سرانجام از مسیر اصلاحی منحرف شدهاند. (نهضتهای اسلامی در صد ساله اخیر، چاپ اول ۱۳۷۵ ، ص۱۱)
در عصر ما نسبت به اصلاحات اجتماعی، حساسیت مثبت و مبارکی پیدا شده که قابل تقدیر است. اما این جهت در بعضی موارد به نوعی افراطگرایی کشیده میشود که هر خدمتی جز اصلاح اجتماعی، به هیچ گرفته میشود. هر خدمتی با معیار «اصلاح» سنجیده میشود و ارزش هر شخصیتی به میزان دخالتش در اصلاحات اجتماعی معتبر شناخته میشود. این طرز تفکر به نظر صحیح نمیرسد زیرا هر چند اصلاح اجتماعی خدمت است اما در واقع هر خدمتی اصلاح اجتماعی نیست. (نهضتهای اسلامی در صد ساله اخیر، چاپ اول ۱۳۷۵ ، ص۷)
خطری که اغلب مصلحان اجتماعی بوجود میآورند از همین ناحیه است که در یک اجتماع تندرو، کندرو و متمایل به راست یا به چپ ظهور میکند و به پیکار مقدس دست میزند، اما فراموش میکند که یک برنامه معین فقط برای مدتی قابل اجرا است و با جامعه کندرو، تندرو و چپرو و یا راسترو آنقدر باید پیکار کرد که تعادل خود را باز یابد و بیش از آن، خود مستلزم سقوط و انحراف جامعه از سوی دیگر است. (ختم نبوت، ص۲۲)}۱
۱ـ از کتاب: همگرایی عقل و عشق در نهضت حسینی/ نویسنده: حجتالاسلام دکتر محمدجواد رودگر/ ناشر: انتشارات وثوق، قم/ چاپ اول ۱۳۸۷/ ص ۲۳۲و۲۳۳