بازی رژیم صهیونیستی با دم شیر با حضور در ائتلاف آمریکا؛ حق ایران در دفاع

موسوی در خصوص تلاش آمریکا برای شکل دهی یک ائتلاف نظامی و یا برگزاری نشست امنیت دریانوردی در آینده به بهانه تامین امنیت دریانوردی در خلیج فارس گفت: ایران بعنوان یکی از کشورهای منطقه خلیج فارس با توجه به داشتن ۱۵۰۰ مایل ساحل در این منطقه و براساس مسئولیت تاریخی، خلیج فارس را ادامه قلمرو سرزمینی خود دانسته و خود را متعهد به تامین امنیت آن و امنیت تردد کشتی ها در این منطقه می داند و معتقد است حضور نیروهای فرا منطقه ای در خلیج فارس تحت هر نام و عنوانی که باشد نه تنها کمکی به تقویت امنیت در این منطقه نمی کند، بلکه زمینه تنش و بحران را در منطقه حساس خلیج فارس بیش از پیش فراهم می آورد.

پیش از این اسرائیل اعلام کرده است که برای مقابله با تهدید های منطقه ای ایران به جمع کشورهای ائتلاف نظامی به رهبری آمریکا در خلیح فارس و دریای عمان می پیوندد.

چند روز پیش بود که «اسرائیل کاتز»، وزیر خارجه اسرائیل اعلام کرده بود که تل آویو بخشی از ائتلاف نظامی به رهبری آمریکا در برابر تهدیدهای ایران در تامین امنیت کشتیرانی در خلیج فارس خواهد بود.

کاتز در نشست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی پارلمان اسرائیل گفته بود که اسرائیل به جهت دارا بودن منابع اطلاعاتی و دیگر مزیت ها حضوری فعال در این ائتلاف خواهد داشت و مذاکرات در این خصوص پیش از این با مقامات آمریکایی آغاز شده است. بر اساس اظهارات «کاتص» نقش اسرائیل در ائتلاف دریایی آمریکا در زمینه اطلاعاتی است که وی آنرا تجارتی سودمند برای این رژیم توصیف کرده بود.

به اعتقاد وزیر خارجه اسرائیل این مشارکت علاوه بر فراهم کردن زمینه تقویت روابط با کشورهای عرب حوزه خلیج فارس، منطبق با سیاست بازدارندگی و در راستای منافع تل آویو برای جلوگیری از نفوذ تهران در منطقه است.

حضور رژیم صهیونیستی در این ائتلاف به چند منظور صورت گرفته و تبعاتی نیز دارد:

۱-مهار ایران؛ یکی از اهداف اسرائیل برای مشارکت در این ائتلاف استفاده از این فرصت تاریخی در جهت مهار ایران در آبهای خلیج فارس است.

۲-همراهی با سیاستهای ضدایرانی دولت آمریکا و تقویت این سیاستها.

۳-محافظت از امنیت اعراب ذیل چتر امنیتی آمریکا. اگرچه اسرائیل اساسا نیروی دریایی ندارد ولی ائتلاف ذیل چتر حمایتی آمریکا این فرصت را به آن می دهد تا خود را حافظ امنیت اعراب معرفی کند.

۴-عادی سازی روابط با اعراب. زمانی «بن گورین» گفته بود که از ترس حمله گستره اعراب(جبهه شرقی اعراب») خواب راحت ندارد و یکی از آرزوهای صهیونیستها عادی سازی روابط با اعراب بود که در طرحهایی چون «محیط پیرامونی» شیمون پرز از گذشته دنبال می شده است. از رهگذر این ائتلاف اسرائیل می تواند سیاست عادی سازی روابط با اعراب منطقه را بیش از پیش گستره کند. بر همین اساس بود که «اسرائیل کاتز» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی پیش‌بینی کرد که گام آتی اسرائیل امضای توافق عادی‌سازی کامل با کشورهای عربی حوزه خلیج فارس است.

۵-حضور احتمالی کشورهای اروپایی از جمله فرانسه و آلمان در این ائتلاف به معنای مرگ واقعی برجام و نقض روح حاکم بر توافقی است که پیوند وثیقی با امنیت اروپا دارد.

۶-حضور اسرائیل در منطقه خلیج فارس، نظم امنیتی منطقه را به کلی دگرگون خواهد ساخت و عنصری را وارد این چارچوب امنیتی خواهد کرد که تهدید مستقیم ایران است و ایران نیز اعلام کرده حق دفاع از خود را دارد. به عبارت دیگر صرف حضور اسرائیل در این ائتلاف تهدید جدی امنیتی برای ایران است و ایران «حق دفاع مشروع از خود» را مطابق منشور ملل متحد دارد.

۷-اساساً ائتلاف مذکور و هر ائتلاف فرامنطقه ای در خلیج فارس مغایر منشور سازمان ملل است. تشکیل یک ائتلاف نظامی علیه یک دولت عضو سازمان ملل نیازمند مجوز شورای امنیت است. ماده ۵۲ منشور سازمان ملل تاسیس سازمان‌های منطقه‌ای برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی را مجاز می‌داند، اما اولاً این ائتلاف یک سازمان «منطقه‌ای» نخواهد بود چرا که دولت‌های فرامنطقه‌ای در ایجاد و مدیریت آن نقش دارند؛ و ثانیاً ماده ۵۳ منشور این را هم مقرر می‌دارد که «هیچگونه عملیات اجرایی به موجب قراردادهای منطقه‌ای یا توسط موسسات منطقه‌ای بدون اجازه شورای امنیت» متصور نیست.

۸-حضور اسرائیل در این ائتلاف با هدف القای این موضوع است که تهدید اصلی در منطقه ایران است و به نوعی فرافکنی صهیونیستها از اشغالگری به عنوان دلیل اصلی مناقشات و جنگهای منطقه است.

۹-پیوند زدن امنیت خلیج فارس به امنیت تنگه باب المندب در راستای طرح سعودیها و بدین منظور است تا سیاستهای منطقه ای ایران را محدود کند و بازیگران بین المللی متعددی را درگیر این بازی کند. رژیم حقوقی خلیج فارس توسط کشورهای منطقه تعیین می شود و حق صیانت از کشتیرانی در آبهای بین المللی بر عهده کشورهای ساحلی است.

۱۰- تشکیل ائتلاف به رهبری آمریکا فی نفسه به معنای حاکم کردن شرایط جنگی در منطقه است که تبعات آن متوجه آن خواهد بود.

۱۱-اگرچه تهدید «جبهه شرقی اعراب» علیه اسرائیل به مدد برخی حاکمان عربی از بین رفت و «بن گورین» از این جهت می تواند خواب راحتی کند ولی «جبهه مقاومت» به مدد ملتهای منطقه از تمام جهات خواب این رژیم را آشفته تر از گذشته خواهد کرد.

۱۲-حضور اسرائیل در این ائتلاف، اعلان جنگی آشکار علیه جمهوری اسلامی ایران است که هرگونه حمله علیه منافع این رژیم مطابق منشور ملل متحد برای تحقق دفاع مشروع از سوی ایران مجاز و قانونی خواهد بود.