به گزارش
اسلام تایمز، وبگاه «ورد ا مترز» که آمار لحظه به لحظه جهانی و تفکیکی کشورهای درگیر در کرونا را منتشر میکند، در تازهترین آمار خود اعلام کرده که تا کنون بیشترین آمار مبتلایان و قربانیان به کرونا مربوط به کشور آمریکاست.
در این ارتباط آمریکا با ۵۲۰ هزار مبتلا به ویروس کرونا در صدر بیشترین تعداد مبتلایان به کرونا در جهان قرار دارد.
پس از آمریکا به ترتیب کشورهای اسپانیا، ایتالیا، فرانسه و آلمان به ترتیب با ۱۶۱ هزار، ۱۵۲ هزار، ۱۲۴ هزار و ۱۲۳ هزار در صدر بیشترین تعداد مبتلایان به بیماران ناشی از ویروس کرونا در جهان قرار دارند.
امروز همچنین آمریکا رکورد بیشترین تعداد قربانی کرونا را به نام خود ثبت کرد و مرگ ۲۰ هزار نفر تا کنون در این کشور بر اثر کرونا تائید شد.
گفته شده امروز شنبه حداقل ۱۳۸۸ نفر بر اثر کرونا در آمریکا جان خود را از دست دادهاند.
پس از آمریکا، ایتالیا با ۱۹۴۶۸ فوتی و اسپانیا با ۱۶۳۵۳ فوتی بیشترین تعداد قربانیان کرونا در جهان را دارا میباشند.
در حال حاضر براساس آخرین آمار، ۱ میلیون و ۷۵۴ هزار نفر در جهان به بیماری ناشی از ویروس کرونا مبتلا شدهاند و ۱۰۶ هزار نفر نیز بر اثر بیماری ناشی از این ویروس جان خود را از دست دادهاند.
جنگ همزمان ایران علیه تحریم و کرونا
گسترش ویروس کرونا در ایران و افزایش تعداد تلفات بیماری فشارها بر دولت ترامپ برای کاهش تحریمها علیه تهران را افزایش داده است، اما دولت ترامپ تاکنون حاضر به کاستن از محدودیتها علیه ایران نشده است.
تاکنون بیش از 4000نفر در ایران بهدلیل ابتلا به ویروس کرونا جان باختهاند و مقامات این کشور و برخی گروههای کمکرسان میگویند سیاست «فشار حداکثری» دولت آمریکا علیه ایران در حال تشدید وضعیت بیماری در این کشور شده است. آمریکا ادعا کرده که آماده کمک به ایران است، اما در عین حال شیوع ویروس کرونا را به گردن نحوه مدیریت دولت ایران انداخته است.
هرچند برایان هوک، مسئول ویژه مسائل ایران در وزارت امور خارجه آمریکا ادعا میکند که استثنائات گستردهای در نظر گرفته شده است تا امکان خرید دارو و تجهیزات پزشکی توسط ایران فراهم شود، اما یافتن شرکتهایی که مایل به جدی گرفتن این استثنائات و فروش محصولات درمانی و پزشکی به ایران باشند دشوار است. بهگفته تارا سپهری، محقق بخش خاورمیانه دیدهبان حقوق بشر، تحریمها سبب شده است حتی تهیه کالاهای بشردوستانه توسط ایران نیز سختتر شود.
سپهری افزود: «معافیتهای ادعایی نتوانسته بیمیلی شرکتهای آمریکایی و اروپایی و همچنین بانکها برای پذیرش ریسک تحریمها و اقدامات حقوقی آمریکا را خنثی کند و آنها را نسبت به صادرات یا تأمین مالی اقلام بشردوستانه به ایران متقاعد نماید... ما نامههایی را دیدهایم که در آنها بانکها و شرکتها از انجام تجارت بشردوستانه با ایران خودداری میکنند.»
جارت بلانک، محقق مؤسسه بنیاد کارنگی برای صلح بینالمللی و هماهنگکننده سابق وزارت امور خارجه آمریکا در امور اشاعه هستهای ایران در دولت باراک اوباما در این باره گفت، دولتهای سابق آمریکا معمولاً مقاماتی را به اروپا و آسیا اعزام میکردند تا از طریق ابهامزدایی از مقررات مربوط به معافیتها، راه کمکهای بشردوستانه را هموار سازند.
وی افزود، اما دولت ترامپ طرفهای خارجی را برای انجام کمکهای بشردوستانه میترساند. پیامی که آنها ارسال میکنند این است که "راهی وجود ندارد که شما بتوانید بهصورت قانونی این کمکها را انجام دهید."
با وجود شیوع کرونا در ایران، دولت آمریکا به اعمال تحریمهای بیشتر علیه ایران ادامه و در ماه جاری میلادی گروهی از شرکتهای فعال در بخش پتروشیمی و چند دانشمند هستهای این کشور را هدف تحریمهای تازه خود قرار داده است.
گاردین گزارش کرده است که دولت انگلیس بهصورت بیسروصدا از دولت ترامپ خواسته که بهدلیل شیوع کرونا در ایران تحریمها علیه این کشور را کاهش دهد. جولین بارنز دیسی، مدیر برنامه خاورمیانه و شمال آفریقای شورای روابط خارجی اتحادیه اروپا در این باره گفت: «ناامیدی و احتمالاً خشم فزایندهای وجود دارد که آمریکاییها برای رسیدن کمکها به ایران موانع تحریمی را برطرف نخواهند کرد و اجازه نخواهد داد که این موضوع به ایجاد اعتماد مورد نیاز بین دو کشور کمک کند.»
سازمانهای حقوق بشری نیز که تمایلی به مشاجره علنی با دولت آمریکا ندارند، بهرغم تحریمها تلاش میکنند تا اقلامی را به ایران برسانند.
مایکل رایان، مدیر اجرایی برنامه اضطراری سازمان بهداشت جهانی گفت: «ما میخواهیم از سیاسی شدن این رویدادها جلوگیری کنیم». بهگفته وی هدف این سازمان فراهم کردن «دسترسی ایران به بازارهای مورد نیاز است» تا «بتواند منابع خود را آزاد کند و اطمینان (مالی) لازم را به شرکتها و دیگران بدهد.»
کرونا و تغییر نظم جهانی
آنچه مورد توافق بسیاری از اندیشمندان است اینکه «واقعیت این است که جهان بعد از ویروس کرونا هرگز مانند قبل نخواهد شد» (کیسینجر، والاستریت ژورنال، 3 آوریل 2020/ 15 فروردین 99)؛ چه اینکه غرب را یارای کنترل و هدایت تکانههای انسانی منشعب از این همهگیری نخواهد بود. روشن است که نسبت قابل توجهی از قدرت، از غرب رخت بر خواهد بست، و به شرق رو میکند، اما اینکه ردای سیادت آینده دقیقاً بر قامت چه گروهی و تمدنی و کشوری راست آید هنوز مشخص نیست.
وقتی در مورد تغییرات ناشی از کرونا صحبت میکنیم، مسئلۀ اساسی بررسی و تحلیل ابعاد یک «بحران» است؛ با این هدف که «کنترل تبعات کوتاهمدت» و «شناخت و ایفای نقش مؤثر در نظم جدید درازمدت» بهدرستی و بادقت انجام پذیرد. کرونا، در قامت یک بحران ــ و البته بهخلاف جریان غالب دنیا در پارادایمِ حکمرانیِ نئولیبرال، که پرچمدارِ رفتارِ تودهای و بدون مرز و فراملیِ بشر در «دهکدۀ جهانی» است ــ نیاز به ایفای نقشِ جدّیِ حکمرانان ملی و محلی در صیانت از اتباعشان را (که طی دهههای اخیر به حاشیه رانده شده و غبار گرفته بود) دوباره رونمایی کرد، بر همین اساس، شماری از تحلیلگران و اندیشهورزان، از همرسیِ «ناکارآمدیِ نسبیِ حکمرانانِ لیبرال در حل این بحران» و «مسابقۀ دوشبهدوش و نزدیک چند قدرت بزرگ جهانی»، عقب ماندن بلوک غرب و مدافعانِ لیبرالدموکراسی از کشورهای دارای قوام ملیتی را ــ مانند چین و هند و احیاناً ایران ــ نتیجه میگیرند؛ و بهتبعِ این جابهجایی قدرت تضعیف «تفکر» لیبرالیسم و آزادی نامحدود و لاابالیگریِ افراطی و لاقیدیِ بنیادگرا را پیشبینی میکنند.