بیوتروریسم و تهدیدهای نوین علیه مسلمانان

پروفسور دکتر علی کرمی استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی بقیةالله (عج) دارای تخصّص زیست فناوری (بیوتکنولوژی) پزشکی و فوق تخصّص مهندسی ژنتیک و بیولوژی مولکولی حدود 30 سال است که در کنار تحقیقات و تدریس در حوزه های تخصّصی دانشگاهی خود در عرصه دفاع بیولوژیک، بیوتروریسم و تهدیدهای نوین فعّالیت می کند. وی که مسئول پدافند غیرعامل دانشگاه بقیةالله (عج) است، در گفت وگویی صمیمی و دلسوزانه درباره تهدیدهایی صحبت کرد که دشمنان علیه تشیع و حتّی بشریت به کار می گیرند. امید که این گفت وگو سرآغاز فعّالیت های بعدی باشد و مقبول طبع شریف امام عصر (عج) قرار گیرد.

لطفاً، ابتدا بفرمایید معنای بیوتروریسم چیست؟
با تشکر از شما؛ لازم است در آغاز این را عرض کنم که سلاح های کشتار جمعی، چهار دسته است: هسته ای، بیولوژیک، شیمیایی و رادیولوژیک.

از زمان دفاع مقدّس که به دانشگاه وارد شدم، متوجّه شدم که دشمن علاوه بر تسلیحات عادی، امکان استفاده از یک سری سلاح ها را که به سلاح های کشتار جمعی معروف هستند، دارد. متأسّفانه طی سال های بعد از آن هم دیدیم که صدّام در جنگ، از سلاح های شیمیایی به نحو گسترده ای علیه نیروهای نظامی و غیرنظامی استفاده کرد. معلوم شد این سلاح ها کار جمعی دشمنان بین المللی ماست و صدّام فقط عامل اجرایی آنها بوده است. ما از حدود سال 63 می دانستیم احتمال دارد که صدّام از سلاح های بیولوژیک یا میکروبی هم استفاده کند. خبر داشتیم که غربی ها سلاح های میکروبی در اختیار صدّام گذاشته اند که خدا را شکر جنگ تمام شد و او نتوانست از اینها غیر از چند مورد محدود استفاده کند. مثلًا در شهر «سلیمانیه» که کردهای عراق تظاهرات کرده بودند، آب شهر را با میکروب عامل اسهال و استفراغ آلوده کرده بودند و به این ترتیب، شورش مهار شد یا در چند مورد، علیه رزمندگان ما این سلاح ها را تست کرد که سبب عفونت و مسمومیت رزمندگان شد.

بعد از پایان جنگ، عنوان و شکل ماجرا عوض شد و به جای جنگ، موضوع تهدیدات بیولوژیک در دستور کار قرار گرفت. این مقوله خودش چند نوع است و یک نوع از انواع آن، بیوتروریسم است.
واژه بیوتروریسم از دو بخش تشکیل شده است: بیو و تروریسم؛ بیو به معنای حیات و زندگی است و تروریسم به معنی تهدید و ارعاب و کشتن افراد.

در کشور ما، مقوله تروریسم موضوع کاملًا شناخته شده ای است و در طول بیش از سی سال بعد از انقلاب، حقیقتاً کشور ما قربانی ترور بوده است. ترور، تهدید و ارعابی است که به حذف فیزیکی فرد منجر شود. ترور عادی با بمب و تفنگ و اسلحه و موادّ منفجره و مانند آن اتّفاق می افتد؛ امّا در کنار آن، چون استفاده از سلاح در کشورها، روز به روز سخت تر می شود، بعضی ها فکر کرده اند راه های ساده تری هم برای ترور هست که سیستم های اطّلاعاتی و امنیتی هم متوجّه این روش ها نشوند. این روش ها با استفاده از عوامل بیولوژیک، شیمیایی و رادیولوژیک است که به اوّلی «بیوتروریسم»، دومی «کیموتروریسم» و سومی «رادیوتروریسم» گفته می شود.

تعریف ساده بیوتروریسم با این مقدّمه، چهره زشتی از ترور با استفاده از عوامل و سموم بیماری زای بیولوژیک، یعنی با منشأ زیستی (نه شیمیایی که سلاح شیمایی را به وجود می آورد)، طبیعت و موجودات زنده در عرصه های انسان، دام، محصولات کشاورزی و هر چیزی که با انسان ارتباط پیدا می کند برای ترور، ارعاب، صدمه زدن به یک جامعه است؛ یعنی به جای گلوله و تفنگ که استفاده از آنها سخت، خطرناک و قابل رصد است، می آیند از این موارد استفاده می کنند.

روش های بیوتروریستی از استفاده از سلاح به مراتب خطرناکترند؛ چون یک سلاح می تواند یک یا نهایتاً چند نفر یا یک بمب مثلًا 50 یا 100 نفر را بکشد؛ امّا اگر خدای ناکرده آب، هوا، سبزی و داروی یک شهر آلوده گردد، به یک جمعیت گسترده ده ها هزار یا در یک کشور، میلیون نفری آسیب رسانده می شود. مثلًا الآن که در حال ضبط این گزارش هستیم، در شهر «سپیدان» استان «فارس» به دلیل برخی سهل انگاری ها، با آلوده شدن منابع آب شهر، حدود 2000 نفر بیماری گوارشی و اسهال و استفراغ گرفته اند. اینقدر خطرناک است.

دشمنان و به خصوص تروریست ها وقتی میزان تأثیرگذاری این سلاح را مشاهده کردند، با کمال تأسّف به آن بیشتر علاقه مند شدند. ببینید الآن در کشور ما، به واسطه اشراف اطّلاعاتی قوی نیروهای اطّلاعاتی و امنیتی ما، ترورها تا حدّ زیادی قطع شده است. سربازان گمنام امام زمان (ع) برنامه های ترور را تا آن سوی مرزها روی هوا شکار می کنند؛ امّا وقتی فقط یک خبر درباره آلوده بودن یک مادّه غذایی، مانند ماجرای روغن پالم پخش می شود، کلّ کشور ملتهب می گردد. عوامل بیولوژیک اصلًا قابل شناسایی و رصد نیستند و شما به راحتی از همه دستگاه های بازرسی می توانید مثلًا یک بسته خرمای آلوده شده را رد کنید. در حالی که این دستگاه ها یک ناخن گیر کوچک را می توانند رصد نمایند، امّا به راحتی میکروب ها را رد کرده و وارد کشور می کنند. الآن ما در شرق کشور، معضلی به نام دام های آلوده و سرگردان داریم که دام ها را آلوده می کنند و آنها را در مرزهای ما رها می کنند. این دام ها، آلوده به ویروس هایی هستند و وارد گلّه های ما می شوند. سخت است شما بتوانید بفهمید این گاوی که الآن دارد به گلّه شما اضافه می شود، صاحب دارد یا نه؟ سالم است یا بیمار؟ اخباری که درباره بیماری های فراگیر دام ها در شهرهای مختلف این روزها می شنوید، ناشی از این جریانات است. قاچاق دام از کجا معلوم است با هدف آلوده کردن و بیوتروریسم نباشد، پس بیوتروریسم روشی است بسیار مخفی و متنوّع.

عوامل بیولوژیک مورد استفاده در این سلاح ها و تهدیدها هم عبارتند از: ویروس ها، باکتری ها، میکروب ها، قارچ ها، انگل ها، سموم گیاهی و حیوانی، سموم موجود در میکروب ها، مانند بوتولیسم.
تصوّر کنید یک نفر این سمّ خطرناک بوتولیسم یا هر سمّ دیگری را وارد آب یک شهر بکند یا در جایی که جمعیت زیادی تجمّع کرده اند، از طریق گلاب هایی که روی سر مردم می پاشند، آن را به مردم منتقل کند. مردم هم هیجان زده، خیال می کنند این طرف دارد کار خیر انجام می دهد. راه های انجام این تهدیدات به قدری ساده است که حتّی نیروهای امنیتی هم نمی توانند این اقدامات را متوجّه شوند.

این عوامل تهدیدزا با چه روش هایی به کار گرفته می شوند؟
روش های به کارگیری این عوامل بسیار گسترده است. در میان چهار روش کشتار جمعی که اشاره کردم، فقط این یکی زنده است، بقیه مرده اند؛ یعنی شیمیایی، رادیولوژیک و هسته ای موادّ مرده هستند؛ ولی عوامل بیولوژیک- البتّه غیر از سم که محصول عامل بیولوژیک است- زنده اند و تکثیر می شوند. به همین علّت هم هست که این روزها اخبار بیوتروریسم بیشتر شده و با آن جدّی تر از قبل مواجهیم. چون زنده است، می تواند تکثیر شود. ما بستر تکثیر را هم متأسّفانه فراهم کرده ایم. ببینید موضوع زباله در شهرهای ما، اصلًا مقوله کنترل شده ای نیست. مردم رعایت نمی کنند، جوی های آب آلوده به موادّ غذایی می شود و این زباله های غذایی بستر رشد میکروب ها می شود. بوی گند زباله یعنی رشد میکروب. موش و بقیه حیوانات هم منتقل کننده و دامن زننده به این بیماری ها هستند.

دارو هم یکی از روش های بیوتروریسم است. نمونه اش همین ماجرای فاکتور 8 که از طریق داروهای آلوده فرانسوی، صدها نفر را به هموفیلی و ایدز مبتلا کردند. برخی از شرکت های دارویی هم هستند که از طریق قاچاق، الآن دارند داروهای آلوده را به کشور وارد می کنند.

جوانان ما بستر تهدیدهای بیولوژیک هستند؛ چون در سنّ باروری و تصدّی مدیریت ها و. . . هستند. الآن سالن های ورزشی مورد تهدیدات بیولوژیک شده اند. سند داریم که این مکمل هایی که برای بدنسازی استفاده می شوند، عقیم کننده اند، داروهای کنترل بارداری ممکن است در نهایت، منجر به عوارض جبران ناپذیری بشوند.

از موارد بسیار مهمّ بیوتروریسم، غذا است. سازمان بهداشت جهانی سال 2015 م. را با شعار امنیت غذایی از مزرعه تا سفره قرار داد. چرا؟ چون غذا به عنوان یک ضرورت غیرقابل اجتناب، مورد مصرف روزانه بشر از تولّد تا مرگ است. اخیراً موضوع ایمنی و امنیت غذا به شدّت مورد توجّه قرار گرفته است؛ زیرا بسیاری از بیماری ها از طریق آب و غذا منتقل می شوند چه به شکل بیماری های حادّ چه مزمن که پس از سال ها بروز پیدا می کنند.

آلودگی موادّ غذایی به انواع موادّ شیمیایی، سموم و میکرب ها، می تواند به شدّت مشکل ساز شود. دشمن می تواند با آلوده کردن موادّ غذایی چه وارداتی چه داخلی، کشور را دچار مشکل کند. بروز انواع آفات در محصولات کشاورزی و دامی می تواند عمدی باشد. پس باید خیلی مراقب بود.

حال موضوع جدید تری هم در 20 سال گذشته مطرح شده است و آن هم ورود محصولات غذایی دستکاری شده ژنتیکی یا تراریخته به بازار جهانی است که به GMO معروف است. شکی در این نیست که از فناوری های نوین زیستی باید برای ارتقای کیفیت و کمّیت موادّ غذایی استفاده شود؛ ولی حرف ما این است، ابهاماتی در مورد سلامتی محصولات تراریخته، مثل برنج، ذرّت، سویا، و. . . . برای انسان و طبیعت وجود دارد. این محصولات قبل از ورود به مزرعه باید آزمایش های مختلف ایمنی را طی کنند و از طرف مسئولان مربوط مجوّز دریافت کنند. حال با کمال تأسّف می شنویم هزاران تن از این محصولات، به عنوان خوراک دام یا روغن یا حتّی محصول قابل مصرف، مثل برنج و ذرّت وارد می شوند؛
 در حالی که مردم اطّلاع ندارند که تراریخته است؟یا بذرهای تراریخته وارد مزارع کشور شده است آیا نظارتی بر اینها هست، که کنترل شده باشد؟ آیا آزمایش های لازم برای ایمنی آن برای مردم و طبیعت انجام شده است؟ آیا مجوّز اخذ شده است؟

مسئولان مربوط بایستی در این مورد، بسیار دقّت کنند. سلامت مردم و طبیعت کشور اولویت اوّل امنیت ملّی است.
هدف بعدی بیوتروریسم غذای شماست!باز از نمونه روش های استفاده شده، می توان به پاکت نامه اشاره کرد که افراد برای ابراز دشمنی، مادّه آلوده بیولوژیک را با سمّی روی مثلًا شکلات ریخته و برای خانواده ای پست می کنند. هواپیماهای سمپاشی یا همین پهبادهای دشمن یکی از ابزارهای مورد استفاده برای انتقال این عوامل هستند که ممکن است، شبانه، بی سروصدا بیایند و یک شهر را آلوده کنند. البتّه به همین علّت، سیستم پدافند هوایی ما فوق العادّه تقویت شده است. یا موادّ غذایی و محصولات کشاورزی را آلوده و مسموم کنند، موادّ غذایی که قوت روزانه مردم است، بستر مناسبی می باشد که دشمن می تواند مردم را آلوده کند.

به علّت این تنوّع گسترده و عجیب راه های تهدید بیولوژیک، باید در خرید موادّغذایی خیلی دقّت کرد. البتّه وظیفه مسئولان نظام این است که نگذارند این مواد به دست مردم برسد؛ ولی بد نیست خود مردم هم در خریدها دقّت کنند.
در دنیای کنونی، حملات بیوتروریستی از ناحیه کدام کشورها و گروه ها بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد؟

برای پاسخ به این سؤال، ابتدا باید ببینیم کشور مورد مطالعه ما چقدر تهدیدپذیر است؟ مثلًا کشورهای «سوییس» و «سوئد» از نظر ما نسبتاً کشورهای امنی به شمار می آیند؛ امّا کشوری که به دنبال استقلال باشد یا دشمنانی داشته باشد، این کشورها قطعاً تهدیدپذیرترند. ریشه اصلی این تهدیدها، رژیم صهیونیستی و بعد از آن، آمریکاست. یکی از بزرگترین اماکن تولید عوامل بیولوژیک در رژیم صهیونیستی است. مرکز تحقیقات بیولوژیک آنها 300 دانشمندPHD دارد که کار آنها فقط تولید عوامل بیولوژیک برای اهداف خاص و ترور آدم هاست. کار این مجموعه، به دست آوردن راهای رسیدن به این اهداف است.

ببینید طی سال های گذشته، همه رؤسای جمهور «آمریکای لاتین» سرطان گرفتند. هوگو چاوز را در عرض 2 سال با سرطان حاد، بی شک عمدی، حذف کردند. محقّقان را هم از خودشان می فرستند و نمی گذارند اخبار و اطّلاعات مربوط به آن گفته شود. الآن به همین علّت، پرشکی و درمان سرطان در «کوبا» فوق العادّه پیشرفت کرده و رؤسای جمهور کشورهای همسایه کوبا برای درمان به آنجا می روند. یاسر عرفات را که با آنها دست داده بود، او را هم قطعاً عمدی حذف کردند. اسنادی داریم که خیلی ها را از این طریق حذف کرده اند. تروریسم بیولوژیک متأسّفانه در حال تبدیل شدن به یک تهدید جدّی علیه کشورهای مختلف، از جمله ایران است.

متأسّفانه بعد از اینکه شناسایی تروریست های انتحاری راحت تر شده است، الآن ما انتحاری های بیوتروریستی را می بینیم که به وجود آمده اند. به فرد یک لیوان آب آلوده می نوشانند. یک هفته زمان لازم است تا علائم بیماری نمایان شود. وی به راحتی بدون آنکه چیزی مشخّص شود از مرز رد می شود. بعد از چهار روز علائم بیماری نمایان می شود و او سراغ آب شهر و اماکن شلوغ می رود و. . . به این ترتیب، الآن دارد چهره تروریسم عوض می شود و باید به بیوتروریسم جدّی تراز قبل توجّه شود؛ مثلًا می توانند در مترو آدامس هایی فوق العادّه ارزان توزیع بشود و هزاران نفر را آلوده کنند یا در مهدکودک ها و. . . خیلی روش ها دارد که رصد آن را مشکل می کند.

متأسّفانه اخباری در دست داریم که گروه های تروریستی، منطقه را دارند به سلاح های جنگ نوین مسلّح می کنند. اسنادی را در یکی از جلسات نشان دادم، داعش به شدّت دارد به سمت جنگ بیولوژیک پیش می رود. چون می تواند به شدّت ارعاب به وجود بیاورد.
همچنین اخباری هست که منافقان دوره های آموزشی استفاده از سلاح های بیولوژیک را در «اردن» دیده اند که چطور به مسئولان نزدیک شوند و در لحظه ای که حواسشان پرت شد، او را آلوده کنند. البتّه ما هم آموزش های متقابل را به محافظان شخصیت ها داده ایم.

با همه تلاش و زحماتی که در این روزها، در این عرصه کشیده می شود و اشراف اطّلاعاتی خوبی که داریم، متأسّفانه اخبار بدی هم هر از چندگاهی، به گوشمان می خورد؛ مثلًا 70% زیتون ایران آلوده شده است. سندی داریم که رژیم صهیونیستی ویروس خاصّی را فقط برای زعفران ایران دارد طرّاحی می کند. 8 سال است برای آلوده کردن دارند تلاش می کنند و ما جلویش را گرفته ایم. احتمالًا یکی از علل «جنگل های زاگرس» که این روزها ظاهراً بی دلیل دارند می سوزند، همین عوامل بیولوژیک باشند. البتّه جنبه تلخ ماجرا هم اینجاست که برخی مسئولان این تهدیدها را جدّی نمی گیرند و تا وقتی دچار آسیب ها نشویم، هوشیار نمی شوند؛ مثلًا همین سیلی که این روزها آمد و آمادگی کافی برایش وجود نداشت. من همیشه در سخنرانی های سی ساله خودم بارها گفته و اخطار داده ام که آمادگی پیش از بحران، نه پس از آن. سیستم های هشدار سریع لازم است قبل از وقوع فاجعه، نه سرو صدا پس از آن. در این سیل اخیر، کلّ خسارات، در عرض 15 دقیقه اتّفاق افتاده بود. سیل رودخانه «قم» هم همین طور بود. این در حالی است که در سونامی های عظیم آمریکا، مثل «کاترینا» فقط 30- 40 نفر مردند، چون قبل از وقوع حادثه، اخطار کافی داده بودند و از ده روز قبل، شهر تخلیه شده بود.

رشته های نوینی مثل مهندسی ژنتیک و سنتز بیولوژیک آمده که با آنها، ویروس سنتز می شود و دانشمندان مراکز تحقیقاتی نظامی آمریکا و اسرائیل هر طور دلشان بخواهد، ویروس جدید را سنتز می کنند؛ یعنی ویژگی های چند ویروس را انتخاب و با هم ترکیب کرده و یک ویروس جدید می سازند. به همین دلیل، به اینها تهدیدات نوین و جنگ نوین گفته می شود.

برخی مقالات انتشار یافته در منابع معتبر، نشان دهنده استفاده از روش های نوین مهندسی ژنتیک جهت تولید عوامل بیولوژیک نوین، موسوم به کایمرا یا ترکیبی است که بسیار خطرناک تر از ویروس های طبیعی هستند.
آیا می توان سلاح های بیولوژیک را تقسیم بندی کرد؟
همان طور که سلاح های نظامی را به دوربرد و نزدیک برد دسته بندی کرده اند، این سلاح ها را به سه دسته الف، ب و ج تقسیم کرده اند. از یک منظر دیگر هم به پنج دسته ویروس، باکتری، قارچ، میکروب و سمّ تقسیم می شوند. از منظر دیگر هم انسانی، گیاهی، دامی و حتّی اهداف صنعتی.

طبقه بندی عوامل بیولوژیک بر اساس میزان شدّت و حاد بودن آن که به گروه الف و ب و ج تقسیم بندی می شود، مهم است. بعضی از این ویروس ها و باکتری ها و سموم که خیلی خطرناکند، اینها را در دسته الف جا می دهند. دسته الف به عوامل کشنده و با قدرت واگیر خیلی زیاد گفته می شود. مثل ویروس آبله انسانی که همیشه در صدر فهرست الف است؛ هرچند ریشه کن شده؛ امّا ویروس آن وجود دارد و خبر داریم که دشمنان ما آن را تولید هم کرده اند. خبرهای بیماری ابولا را شنیده اید که چه کرد؟ نزدیک به 18000 نفر را در کشورهای آفریقایی در سال گذشته، کشت. کسی که به این ویروس مبتلا بشود، درمانی ندارد و تقریباً 90% می میرد. CCHF یا همان تب کریمه «کنگو» از جمله تب های هموراژیک (خونریزی دهنده) است که خون شُل می شود و از همه مجاری انسان (گوش، بینی، چشم، . . . ) بیرون می زند. هاری، آنفولانزای خوکی و. . . اینها همه ویروس های بیولوژیک خطرناک هستند. در میان باکتری ها هم سیاه زخم، باکتری فوق العادّه خطرناک و کشنده ای در دام هاست و انسان به سه شکل گوارشی، پوستی و خونی، ریوی و تنفّسی آن را می گیرد. نوع ریوی آن، از بقیه خطرناکتر است و حتماً می کشد. همین طور میکروب طاعون که بسیار کشنده بوده و در تاریخ، داستان های مرگ گسترده آن، به اسم طاعون سیاه معروف است.

ویروس هایی را که کمی ضعیفترند، آنها را به دسته ب می برند. اینها ناتوان کننده اند؛ نه کشنده. مثلًا «نوروویروس» یک ویروس است که چنان شما را دچار ضعف می کند که تا چند روز، رمق هیچ کار و حرکتی را ندارید. در اینها، باید آب بدن را کنترل کرد. چون مرتّب از بدن آب دفع می شود؛ امّا همین عامل ناتوان کننده را تصوّر کنید که به یک پادگان یا لشکر منتقل کنند. نمی کشد امّا به راحتی یک نیرو را می تواند زمین گیر کند و زمینه شکست خوردن آنها را فراهم کند. ما در جبهه داشتیم مواردی که گاهی یک گردان ما به همین علّت از خط جدا می شدند؛ چون این قدر درد داشتند که حتّی یک اسلحه را نمی توانستند از جایش بلند کنند. در جنگ بیولوژیک وقتی دشمن بخواهد یک منطقه را تصرّف کند، سه روز قبل از حمله نظامی، یک ویروس را در منطقه پراکنده می کند. بعد از سه روز علائم بیماری که نمایان شد، حمله نظامی اش را آغاز می کند.

سموم بیولوژیک الآن در بیوتروریسم خیلی بیشتر مورد توجّه قرار گرفته است. ما انواع سموم را در طبیعت داریم و در تاریخ هم از آنها استفاده می شده است. برای نمونه، یکی از سموم، دانه کرچک است که سمّی به نام ریسین تولید می کند. 7 تا 10 دانه کرچک تازه را اگر حواستان نباشد و به جای لوبیا بجوید دچار اسهال و استفراغ شدید می شوید که اگر شما را بستری نکنند، کشنده است. پوست این گیاه، سمّی دارد به نام ریسین که در بیوتروریسم مورد استفاده صهیونیست ها قرار می گیرد. آن را استخراج می کنند و درون کپسول هایی می گذارند. در اوّلین فرصت، درون آب یا قهوه شخصی می ریزند و فرد 48 ساعت بعد می میرد. سقراط را هم با یک سمّ طبیعی به نام شوکران کشتند. ائمّه ما علیهم السلام همه با سم کشته شده اند. ابن ملجم می گوید، من هزار درهم دادم تا شمشیرم را به سمّی آغشته کنم که می تواند شهری را بمیراند. آن موقع در استفاده از سمومی که از خاک، حیوانات و گیاهان می گرفته اند، خیلی پیشرفته بوده اند. الآن هم آفریقایی های بومی، به اشکال مختلف از سموم گوناگون، استفاده می کنند؛ مثلًا «سمّ کورار» از یک گیاه است که به سر نیزه هایشان می زنند یا گیاهی را به آب می زنند، ماهی ها بی حال می شوند و به راحتی آنها را صید می کنند. سمّ های جانوری هم مثل مار، عقرب یا انواع قورباغه ها و. . . جالب است این قورباغه را من دیده ام. بسیار کوچک است و حدود یک گرم وزن دارد؛ ولی پوستش می تواند ده نفر را بکشد. دیده ام مارمولک آن را می خواهد بخورد؛ ولی تا می فهمد سمّی است، آن را تف می کند. امّا فرد چون نمی فهمد و می بیند زیبا و ناز است، شروع می کند به بازی و حواسش نیست و از طریق پوست مسموم می شود. البتّه این قورباغه ها در جنگل های مناطق حارّه است. جالب اینکه همه سموم طبیعی، مانند مار و عقرب و زنبور و. . . همه کاربرد دارویی هم دارند؛ ولی متأسّفانه افرادی با افکار خطرناک از این نعمت های طبیعی، برای بیوتروریسم، سوء استفاده می کنند.

در میان همه این سمّ ها، از همه خطرناکتر و بی نظیرتر، یک باسیل، به نام «بوتولیسم» است که از باکتری اسپور دار که در خاک هم هست، ترشّح می شود. اینکه تا یک نفر زمین می خورد برای جلوگیری از مسمومیت، او را بستری می کنند و واکسن می زنند، به دلیل همین عوامل خطرناک در خاک است؛ مثل باکتری کزاز و بوتولیسم. متأسّفانه میکرو بیولوژیست های دیوانه ارتش های مختلف، آن را تولید کرده اند و در ظرف هایی ریخته اند تا در مواقع نیاز، به عنوان سلاح استفاده کنند. جالب است بدانید این سم، کاربردهای پزشکی فراوانی دارد. بوتوکس که در زیبایی و از بین بردن چروک ها استفاده می شود یک میلیونیوم رقیق شده این سمّ است. یعنی با یک قطره از یک بشکه آب آلوده به یک قطره از آن، به راحتی می توان یک نفر را کشت.

آیا نمونه های تاریخی هم در بیوتروریسم بوده یا از ویژگی های دوره جدید است؟
این مطلب را بشر از قدیم می دانست؛ مثلًا می بینید ابوعلی سینا در کتابش آن را آورده است. اوّلین کتاب پزشکی دنیا را هشتصد سال قبل، یکی از نابغه های ما، به نام جرجانی نوشته است. ده سال پیش از این، کتاب را رفتند در کتابخانه دانشگاه تهران پیدا و مطالعه کردند. این کتاب فقط یک فصل درباره سموم بیولوژیک دارد و دارای ادبیات خیلی ثقیلی است. در آنجا، جمله جالبی دارد و می گوید: امیران کنیزکان را به سم بپرورند و آن را به حیله به دشمنان و رقیبان خود هدیه دهند. شاید خوانده باشید که در قدیم، یک نفر از بچّگی گوساله ای را روی شانه اش می گذاشتند تا هر روز آن را از پلّه ها بالا ببرد. این گوساله هر روز بزرگتر می شد و کار این فرد هم روزانه تکرار می شد. گوساله گاو شد؛ امّا چون این فرد آرام آرام متناسب با رشدش آن را جابه جا کرده بود، الآن هم که گاو بزرگ و کاملی شده بود، آن را از پلّه ها بالا می برد. حال در روش بیوتروریسم، برای هلاکت یک امیر رقیب سلطان، کنیزی را از سنّ مثلًا 11 سالگی به طبیب می سپردند تا او را با سمّ رقیق و ضعیف شده، بپروراند و تمرین بدهد. روزانه این سمّ آرام آرام تقویت می شد تا بعد از چند سال، بدنش نسبت به این سم، کاملًا مقاوم می شد؛ همان روشی که برای تولید واکسن علیه سموم مار و عقرب در مراکز واکسن سازی استفاده می شود. سر موعد، آن را به همراه غذایی مسموم به رقیب و دشمنش هدیه می داد. رقیب برای اطمینان از سالم بودن غذا، آن را به خورد این کنیز می داد. کنیز آن را می خورد و چون بدنش مقاوم شده بود، اتّفاقی نمی افتد؛ ولی مثلًا پادشاه تا آن غذا را می خورد، به واسطه سمّ موجود در آن، مسموم می شد. این سم را «هندگیاه البیش» نام گذاری کرده اند.

قدیم برای انجام این دست حملات، گاهی مثلًا شکمبه گوسفند یا سمّی را داخل چاهی که دشمن از آن استفاده می کرد، می ریختند تا آنها را بیمار و دچار عفونت کنند. باز در نمونه های تاریخی، یک ماجرای جالبی در شهر «کافا» اتّفاق افتاده است. درباره این اتّفاق کتاب نوشته شده است. در سال 1346 م. به «روسیه»، مغول ها حمله می کنند، لشکر قوم تاتار در طول مسیر، دچار طاعون می شوند. قلعه کافا هم به شدّت مقاومت می کرده اند. فرمانده دستور می دهد سربازان مرده سپاه خودشان را به داخل قلعه پرتاب کنند و آنها را با این روش شکست می دهند. می دانید طاعون از طریق کک منتقل می شود. آن زمان هم که کک فراوان بوده است. در کردستان، خودمان جایی داریم که به کانون طاعون ایران معروف است. با این تاکتیک یک هفته نشده قلعه باز شده و تاتارها پیروز می شوند.
از این اتّفاقات در تاریخ زیاد داریم. آمریکایی ها در «ویتنام» با ابزار بیوتروریسم جلو رفتند، انگلیسی ها به آفریقایی ها پتوهای آلوده دادند و. . . ژاپنی ها و آلمانی ها تاریخ طولانی در جنگ بیولوژیک دارند.

جورج مارکوف (1976 م. ) جاسوس «رومانی» و ساکن «لندن» بود. اطّلاعات را به دست می آورد و آن را به بلوک شرق می فرستاد. سیستم اطّلاعاتی انگلیس او را می خرد و او جاسوس دوجانبه می شود. کا. گ. ب متوجّه می شود و دستور می دهد او را به روش آرام ترور کنند. ما در دنیا، مرگ های فراوانی داریم که از آنها با تعبیر مرگ های مرموز یاد می کنیم که علّتشان مشخّص نیست. عموم اینها، مرگ های بیوتروریستی هستند. ویژگی مرگ های بیوتروریستی این است که کشف آن سخت است. مارکوف را با سمّ «ریستین/ لیستین» در چتری می کشند. سه گلوله ریز مسموم را روی نوک این چتر ظاهراً عادی می گذارند. 17 سال بعد کا. گ. ب اسناد این ترور را منتشر کرد تا مشخّص شود اینها بخش هایی دارند که روی این موضوعات کار علمی می کنند.

باز از جمله ترورهای تاریخی که به ترور شکلاتی معروف شده، ماجرای وحید حدّاد، پزشک فلسطینی است که در آلمان، با زجر از دنیا رفت.
رهبر «اوکراین» یوشچنکو را که فردی خوش تیپ بود، با سمّ «دیوکسین» ترور کردند. چهره جوان او بعد از بیماری، دچار خوردگی شد و مثل یک فرد پیر آبله رو شد. مصداق های از این دست، خیلی فراوان است.
یکی از جریان های سیاسی آمریکا وقتی دید در انتخابات رأی نمی آورد، برای ضربه زدن به رقیب، بیش از 40 ایالت آمریکا را با سالاد دچار «ویروس سالمونلا»، مسموم کردند. این ویروس فرد را دچار اسهال شدید می کند.
در دنیا بحثی به نام توازن مطرح است. تا مثلًا «هند» بمب اتمی به دست می آورد، پاکستان هم برای ایجاد توازن، فوری به آن دست پیدا می کند.

کتابی را «مؤسّسه پژوهش های سوئد» درباره سلاح های کشتار جمعی اسرائیل منتشر کرده است. یک بخش آن درباره سلاح های بیولوژیک است. الآن علاوه بر حدّاقل 80 کلاهک هسته ای، بزرگترین ذخایر سلاح های بیولوژیک دنیا را اسرائیل دارد. ببینید این را من نمی گویم؛ سوئدی ها گفته اند. وقتی ما دشمن اصلی و رودرروی آنها هستیم، قطعاً همین الآن دارند برای شخصیت های خاصّ ما برنامه ریزی می کنند. شک نکنید. چرا بخواهد خود را به زحمت بیندازد.

چگونه می توان با حملات بیوتروریستی مقابله کرد؟
در دوره جنگ، ما بیشتر دنبال حفظ نیروهای نظامی بودیم؛ لذا نام اقدامات و فعّالیت های ما، دفاع بیولوژیک بود. ما در آنجا، چهار مرحله مدیریت بحران را داشتیم. مرحله اوّل آمادگی است. گام اوّل مرحله آمادگی، آموزش است. آنچه که باید فرمانده و نیرو و همه بدانند. الآن مخاطبان ما اصلًا نمی دانند تهدید بیولوژیک چیست. همه می دانند میکروب و بیماری چیست. امّا گاهی استادان دانشگاه ما هم تهدید بیولوژیک را نمی دانند، چیست؟ باید به مردم آموزش بدهیم و راست را بگوییم نه اینکه آنها را بترسانیم. مردم ما زیرک و بصیرند. باید به آنها آموزش کافی را بدهیم. این تهدید بالقوّه است که در برخی موارد بالفعل شده است. اگر به مردم گفته شده بود در فلان مسیر قرار است یا حدّاقل احتمال جدّی وجود دارد، سیل بیاید که مردم نمی رفتند آنجا بنشینند تا خودشان و زندگیشان را سیل ببرد.

در مرحله دوم، پیشگیری است. باید اقداماتی را انجام بدهیم که تهدیدها کاهش یابند؛ مثل واکسیناسیون. بیست سال قبل، یکی از تهدیدهای جامعه ما هپاتیت B بود. در ماجرای فاکتور 8، داروی آلوده به هپاتیت و ایدز، به بیماران هموفیلی تزریق شد. برای مقابله با آن، واکسن هپاتیت ساخته شد. دو نوع ایمنی داریم با واکسن و آنتی بیوتیک. خیلی از عواملی که گفتم، باکتری هستند و با آنتی بیوتیک از بین می روند. ما درطول دفاع مقدّس، قبل از عملیات ها به نیروهای خاصّمان آنتی بیوتیک می دادیم تا دچار بیماری نشوند. به این، ایمنی سازی دارویی می گویند و تا وقتی آنتی بیوتیک در بدن فرد باشد، او بیمار نمی شود.
ما باید از کاهش تهدید شروع کنیم. ما اگر بتوانیم تعداد دشمنان را کم کنیم، خودبه خود از سطح و میزان تهدیدها کاسته می شود. مثلًا الآن درباره مذاکرات گفته می شود که باعث کاهش تهدیدها شده است. در مرحله بعد، باید زیرساخت ها را ایمن کنیم. اگر زیرساخت بهداشتی، آب، غذا و گوشت سالم باشد و مردم در سلامت باشند، میزان تأثیرگذاری عوامل بیولوژیک کم می شود. نظارت ها باید آن قدر قوی باشد که هیچ مادّه غذایی و داروی قاچاق وارد کشور نشود.

الآن در کشور، مقابله با تهدیدهای نرم را پدافند غیرعامل نام گذاری کرده اند؛ در مقابل پدافند عامل که با سلاح و تفنگ و امثال آن است. برای اینها چون فاعل و به وجود آورنده تهدید مجهول است، عملًا با خود او نمی شود مقابله کرد. مشکل دیگر این است که بعد از رفتن عامل، تازه اثرگذاری ها اتّفاق می افتد. ذیل پدافند غیرعامل، پدافند زیستی است که به تهدیدهای بیولوژیک می پردازد.

در پدافند زیستی، اوّلین گام ما رصد است. حتّی در شرایط صلح، ما مواظبیم دشمنی، آب ما را آلوده نکند. سازمان آب و فاضلاب باید منابع را غیرقابل دسترسی کند، هیچ لوله ای روی زمین نباشد، در هیچ تانکری باز نباشد. این اقدامات برای پیشگیری و حفاظت از استحکامات است. تمام منابع آب ما باید سیستم هشدار داشته باشد، دوربین داشته باشد، نگهبان داشته باشد و در دسترس نباشد، حصار داشته باشد که کسی نتواند وارد شود و آب را الوده کند. در همین همه گیری اخیر (مرداد 94) شهر «سپیدان» منبع شهر سیستم هشدار خرابی پمپ کلر نداشته و نگهبان دائمی نداشته است. خب اگر برق قطع شود یا پمپ کلر خراب شود، فاجعه پیش می آید. اینها خیلی مهم است هیچ منبع آبی در شهرها نباید فاقد سیستم هشدار و دوربین و نگهبان و ثبت دائمی اتّفاقات باشد تا یک تروریست با دسترسی به منبع اصلی آب، فاجعه نیافریند. من این هشدار را می دهم که قبل از فاجعه باید اقدام کنیم نه پس از آن. علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد در زمان آرامش که الآن هست. مدیران ما باید همیشه هوشیار و جدّی باشند و پیشگیری کنند. مانند همین مطلب برای بقیه عرصه های زیستی باید لحاظ شود؛ مثل غذا، مثل کشاورزی، دامپروری شیلات و غیره. متولّی رصد و پایش اطّلاعات وزارت اطّلاعات است؛ چون همه اطّلاعات و اخبار دست آنهاست و در حوزه های تخصّصی خود آن سازمان، مثلًا دامپزشکی، کشاورزی، آفات، بهداشت، موادّ غذایی و دارو. همه متولّی خودش را دارد. اینها باید نسبت به تهدیدات نوین بیوتروریستی هوشیار باشند.

مرحله دوم مدیریت بحران در حین بحران است. تمام آنچه گفتیم درباره پیش از بحران بود. وقتی دشمن توانست جایی را آلوده کند، باید سیستم مدیریتی ما جوری آماده باشد که بتواند سریع واکنش نشان بدهد نه اینکه بعد از اتمام فاجعه، تازه به میدان بیایند. انتقادی که ما به سیستم موجود مدیریت بحران کشور داریم، همین است که همیشه بعد از بحران، تازه درگیر می شوند. ببینید ما به اورژانس و آتش نشانی زنگ می زنیم، چند دقیقه بعد، خودشان را فوری می رسانند. اگر خدای ناکرده در جایی اپیدمی و آلودگی رخ داد، آیا سیستمی داریم که حدّاقل ما مثل اورژانس به آن زنگ بزنیم؟ اصلًا چنین چیزی تعریف نشده و حتّی خود بنده هم نمی دانم باید در چنین شرایطی، بگویم افراد به کجا می توانند زنگ بزنند! چنین شماره ای را الآن اصلًا نداریم. حدّاقل یکی از مراکز 110 یا 115 یا 125 متولّی این امر بشوند تا مردم با اینها تماس بگیرند و آنها هم بقیه نهادهای مرتبط را مطّلع کنند. در دنیا این هماهنگی ها را کرده اند. مردم پلیس را مسئول امنیت می دانند یا آتش نشانی یا اورژانس یا هلال احمر را. الآن خوشبختانه سازمان پدافند غیرعامل قرارگاه های زیستی را در سراسر کشور درست کرده است. سند ملّی برنامه پدافند زیستی را آماده کرده ایم. مدیریت حوادث کشور به دو دسته تقسیم می شوند: طبیعت ساز و انسان ساز. اوّلی را سازمان مدیریت بحران به عهده دارد و دومی را سازمان پدافند غیرعامل. البتّه توقّع ما این است که این دو یا با هم ادغام شوند یا یک وزارتخانه یا معاونت ریاست جمهوری که قدرت اجرایی بالا داشته باشد؛ بشوند. در کشورهای بحران خیز، معاون رئیس جمهور، متولّی این امر است. الآن سازمان مدیریت بحران زیر مجموعه وزارت کشور است و چندان عملکرد مطلوبی ندارد. در سیل اخیر دیدید که منفعل عمل کرد. در سازمان پدافند غیرعامل، ساختار به نحوی تعریف شده است که دانشگاه های علوم پزشکی، وزارتخانه های مختلف و. . . در مجموع در سطح کشور، شبکه وسیع، قوی و منسجمی تشکیل دهند که اخبار کلّ کشور از طریق این شبکه، به سرعت و با دقّت به قرارگاه مرکزی در تهران منتقل شود. ما از این طریق، ساختار و سازمان مناسب را درست کرده ایم؛ مثلًا در بخش سلامت، ما 19000 خانه بهداشت داریم، پراکنده در تمام روستاها و شهرها که یکی از بهترین اقدامات برای رصد بیماری هاست، ما الگوی جهان هستیم در این شبکه بهداشتی. ولی آموزش و فرهنگسازی کافی انجام نشده است. الآن این مصاحبه یکی از مصادیق ایجاد آمادگی و آماده سازی است.

تجهیزات تشخیصی کافی ما در عرصه پدافند غیرعامل به میزان کافی نیست. آزمایشگاه های مرجع هنوز ایجاد نشده است. وقتی بخواهیم نمونه ای را برای آزمایش بفرستیم، به طور پراکنده برای آزمایشگاه های مختلف و صرفاً در تهران می آید.
طی سال های اخیر، شاهد انتقال داروها و موادّ غذایی اهدایی دولت های غربی به کشورهای جنگ زده، مانند «عراق»، «یمن» و «ایران» و «افغانستان» و. . . بوده ایم؛ داروهایی که گاه گفته می شود حامل موادّ عقیم کننده یا بیماری زا بوده اند. اوّلًا آیا این گونه اخبار درست و قابل اعتمادند؟ ثانیاً اگر بله، آیا می توانیم آنها را در زمره جنگ های بیولوژیک به شمار بیاوریم؟

در این گونه مسائل لازم است ما علمی و مستند صحبت کنیم. در این عرصه، شایعات برای ما معضلی شده است. روزانه درباره اعتبار و صحّت شایعات مختلف از من نظر می خواهند. احتمالًا این روزها، شایعه درباره نحوه ورود چای به ایران و مطالب بی اساس آن شنیده باشید. یا شایعه درباره سرقت ژن ایرانی ها از طریق گرفتن بزاق که برای به حاشیه کشاندن خبر واقعی، آن را در جامعه پخش کردند. یک گروه تحقیقاتی به سرپرستی یک استاد امریکایی و چند پزشک ایرانی در دانشگاه «استنفورد آمریکا» یکی دوسال قبل با پشتوانه یک انجمن صهیونیستی پروژه ژنوم ایرانیان را انجام دادند. الآن کلّ ژنوم ایرانی ها نزد امریکایی ها و صهیونیستهاست. عرصه بیولوژیک هم همین قدر شایعه خیز است.

این مطلب را بالقوّه قبول دارم و احساس ناشی از سی سال کار و پیگیری و رصد اخبار در این عرصه، مرا به جایی رسانده است که با قاطعیت می گویم این اتّفاقات قطعاً رخ می دهند؛ امّا همه اخباری که گفته می شود، مستند نیست؛ از جمله آخرین اخبار معتبر در این باره، این بود که اعلام کردند اخیراً داعش محموله ای کفش به آوارگان سوری در مرز «ترکیه» اهدا کرده است. هرکس این کفش ها را می پوشید، دچار یک بیماری پوستی شدید می شد.

استفاده داعش از کفش های مرگ آلوده به موادّ سمّی که بین پناهندگان سوری در مرز ترکیه به عنوان کمک های بشردوستانه توزیع شده ولی چنین زخم هایی را ایجاد کرده است.
انواع کارهایی را که الآن دشمنان ما به بهانه کمک های بشردوستانه می کنند، می توانم اینطور فهرست کنم: عقیم کردن، ایجاد سرطان، ایجاد بیماری در سال های آینده، ریشه کن کردن فلسطینی ها. حتّی بالاتر از این موارد الآن جنگ به عرصه مولکول ها و ژنتیک وارد شده است. رژیم اسرائیل 15 سال است که روی ژن شیعیان و فلسطینی ها کار می کند. همچنین پروژه عظیمی را «پنتاگون»، چهار سال است که در دستور کار خود وارد کرده است. این را حتماً اطّلاع رسانی کنید:

پروژه Fun Vax. در اینترنت بخش هایی از این پروژه محرمانه را می توانید پیدا کنید. قرار است عامل بیولوژیکی ای ساخته شود که روی دین و ایمان مردم اثر بگذارد و به تعبیری حسّ بنیادگرایی را از آنها بگیرد؛ به عبارتی افراد نسبت به ایمان و روحیه انقلابی واکسینه شوند. آنها می خواهند بنیادگرایی را از ریشه، از بین ببرند. از نظر نورولوژیست ها می شود. این ویروس از طریق هوا وارد بدن و سپس وارد مغز شده و سیستم دوپامینی مغز را به هم می ریزد. می گویند ما نباید با ایران وارد جنگ بشویم، باید خود ملّت را علیه نظام برانگیزیم. آنها معتقدند حدّاقل 40% مردم را می توان از این طریق تغییر داد.

بنده حاصل نتایج تجربیاتم را در کتابی منتشر کرده ام که علاقه مندان می توانند با مطالعه آن، درک بهتری از چهره این تهدید داشته باشند.
پروژه فان وکس یا واکسن ضدّ بنیادگرایی که به نظر برخی طرح وزارت دفاع آمریکاست که از سال 2005 م. شروع شده و هدف آن تولید ویروسی سنتز شده است که از طریق سیستم تنفّسی وارد شده و با تکثیر در بدن افراد مسلمان بنیادگرا و ایجاد تغییراتی در هورمون های مغزی و رفتار و کنش فرد، سبب کاهش نیاز به گرایش های دینی شده و در نهایت، فرد را به بی دینی و سستی ایمان مبتلا می کند؛ البتّه تردیدهایی در مورد کارایی چنین روش بیولوژیکی وجود دارد؛ زیرا اینکه رفتار یک انسان چقدر تحت تأثیر وراثت است، بحثی چالشی و ادامه دار است و از بین این رفتارها، ایمان مذهبی که فرآیندی بسیار پیچیده است، چقدر تحت تأثیر ژن ها و بیولوژی انسان است، مورد بحث می باشد؛ ولی به اعتقاد دانشمندان دیگر، نقش بیولوژی در رفتار و ایمان وجود دارد و این طرح در صورت رفع مشکلات و معایب می تواند کارآیی داشته باشد. به هر حال لازم است این موضوع در کشور ما توسط دانشمندان علوم تجربی، متخصّصان مغز و اعصاب، روانشناسان و دانشمندان حوزه علوم انسانی، به دقّت مورد بررسی قرار گیرد؛ زیرا از نوع تهدیدات فرضی نسل نوین قلمداد می شود.

آمریکایی ها دو جلد کتاب جالب منتشر کرده اند که کاش حوزه علمیه ما روی اینها کار می کرد. بالأخره باید موضعی رسمی و معتبر درباره این دست مطالب داشته باشیم: «زبان خدا» که درباره بیولوژی مولکولی است، نویسنده کتاب فرانسیس کالین برای خودش غولی در ژنتیک به شمار می آید. او در این کتاب مدّعی است که ایمان و معنویت به ژنتیک افراد بستگی دارد.

کتاب زبان خدا نوشته فرانسیس کالین از دانشمندان بزرگ پروژه ژنوم جهانی که در مورد فطری بودن دین و نقش ژنتیک در آن می باشد. کتاب بعدی که صدای نژادپرست ها را در آمریکا درآورده که بحث هایی مانند فطری بودن ایمان با این کتاب ثابت شده است: کتاب «ژن خدا، چگونه ایمان به ژن ها پیوند داده می شود؟» اثر دن. اچ. هامر می باشد. این کتاب براساس تجزیه و تحلیل ژن مسیحیان و کافران نوشته شده است.
کتاب ژن خدا نوشته دن هامر استاد دانشگاه و متخصّص ژنتیک مولکولی در آمریکا می باشد. او معتقد است که اعتقادات دینی منشأ بیولوژیک هم دارد، مطالعه این کتاب را به محقّقان حوزه های علوم انسانی توصیه می کنم.

نویسنده : محمود مطهّری نیا/ مصاحبه با پرفسور دکتر علی کرمی