چرا ۵۷ کشور اسلامی حریف اسراییل نمی‌شوند؟

 

وزیران خارجه کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی در پایان نشست فوق العاده خود به ریاست عربستان سعودی، در بیانیه‌ای خواستار توقف کامل و فوری حملات رژيم صهیونیستی به غزه شدند.

این بیانیه "با شدیدترین لحن تجاوز وحشیانه اسرائیل" را محکوم و آن را "نقض قوانین بین‌المللی و قطعنامه‌های سازمان ملل" دانسته و این رژيم را به "جنایت سیستماتیک" در قبال فلسطینیان متهم کرده است.

۵۷ کشور عضو سازمان همکاری اسلامی همچنین از عملکرد شورای امنیت به خاطر ناکارآیی انتقاد کرده‌اند.

این بیانیه می‌توانست خواب صهیونیست ها را آشفته کند. می توانست تمامی معادلات را به نفع جبهه مقاومت و ملت فلسطین تغییر دهد. می توانست رژيم کودک کش اسراییل را در مسیر تلاشی و فروپاشی قرار دهد. می توانست به مصایب ساکنان مظلوم باریک مزدحم غزه نقطه پایان بگذارد. می توانست مناسبات قدرت در سطح جهان را به نفع دنیای اسلام، جا به جا کند. می توانست اقتصاد و سیاست و امنیت جهان را از ریشه دگرگون سازد. می توانست به بحران دیرسال خاور میانه یکبار برای همیشه پایان دهد و این سرزمین را به قطب مدیریت مناسبات بین المللی در تمامی عرصه ها تبدیل کند. می توانست به اشغال و تجاوز و کشتار و ویرانگری و سلطه جویی قدرت های غربی در جهان اسلام و کشورهای اسلامی برای همیشه خاتمه دهد؛ اما چرا هیچکس از آن نمی هراسد؟ چرا هیچ قدرتی آن را جدی نمی گیرد؟ چرا صهیونیست ها، مستکبران و متجاوزان و اشغالگران، به آن اعتنایی ندارند؟ چرا شورای امنیت سازمان ملل از محتوای هشدارآمیز آن احساس خطر نمی کند؟

دلیل آن این است که وضعیت  در جهان اسلام به ویژه در روابط و وابستگی و سرسپردگی کشورها و رژيم های مسلط بر ملت های مسلمان به اندازه ای، غم انگیز و ناامیدکننده است که حتی همین درخواست های کلی و سربسته در یک قطعنامه غیر الزام آور نیز در شرایط کنونی، بعید و دور از انتظار به نظر می رسید.

امریکا هم به خوبی از این امر آگاه است و به همین دلیل، نسبت به این نشست و موضع ابراز شده در آن، واکنشی نشان نداد.

اگرچه خواسته های سازمان همکاری اسلامی که مشخصا می تواند علیه امریکا و منافع، روابط، سلطه، قدرت و موقعیت حیاتی آن در جهان اسلام و خاور میانه تلقی شود، هرگز عملیاتی نخواهد شد؛ اما واقعیت این است که جهان اسلام، از چنین ابزار نیرومندی برای مهار امریکا و کنترل اسراییل، برخوردار است.

کافی است کشورهای مسلمان، برای یک روز، مراودات اقتصادی و سیاسی خود را با امریکا به حال تعلیق درآورند. آنگاه پرقدرت ترین کشور جهان، عملا تبدیل به فقیرترین کشور دنیا خواهد شد با هزاران میلیارد دالر بدهی بین المللی و دستی کوتاه به خزانه ها و ذخایر استراتژيک رژيم های عربی مسلط بر خاور میانه و چاه های سرشار از طلای سیاه نفت در سرزمین های اسلامی.

کشورهای مسلمان همچنین می توانند اسراییل این فرزند نامشروع استعمار و تحمیل شده بر سرزمین های اسلامی را به سرعت، مهار کنند؛ اگر یک ناتوی قدرتمند اسلامی تشکیل دهند با این پیش شرط که هدف از آن، نه تأمین و تحقق ماجراجویی های جاه طلبانه و فرقه گرایانه رژيم هایی مانند عربستان سعودی و ترکیه و... برای سلطه بر دنیای اسلام؛ بلکه مهار و منهدم کردن دشمنان اسلام و مسلمانان در سراسر جهان باشد.

اما همان گونه که در بالا نیز اشاره شد، این در شرایط حاضر یک خوش خیالی و رویابافی محض است. دنیای اسلام، سراسر تبدیل به تیول امریکا شده است. رد پای پوتین های نظامیان امریکایی از عربستان سعودی و ترکیه تا سوریه و عراق و افغانستان، همه جا مشهود است.

رهبران عوام گرا و جاه طلبی مانند اردوغان هم علیرغم موضع گیری های احساس برانگیز و حماسی اش که گاه با رجزخوانی سلاطین عثمانی در برابر اشغالگران غرب قدیم، پهلو می زند، حتی اگر در این موضع گیری هایش، کاملا صادق باشد، بدون تردید، حاضر نیست به تنهایی، برخلاف جریان آب شنا کند و موقعیت کشورش را در ناتوی غرب، به مخاطره بیاندازد.

مشکل کنونی جهان اسلام، اسراییل نیست، امریکاست؛ زیرا اگر امریکا نخواهد، اسراییل به تنهایی قادر به ادامه حضور و حیات خود در پهنه گیتی نخواهد بود. پس کشورهای مسلمان، اگر در حمایت شان از فلسطین، صادق اند، ابتدا باید تکلیف خود را با امریکا به عنوان اصلی ترین حامی اسراییل، مشخص کنند و تا زمانی که این اتفاق نیافتاده، نه فلسطین تبدیل به مسأله اول جهان اسلام خواهد شد و نه نشست هایی مانند اجلاس کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی، تغییری در سیاست دیرینه امریکا و اسراییل، برای تاراج سرمایه های مادی، سلطه بر سرزمین های مادری و مصادره میراث های فرهنگی و معنوی مسلمانان ایجاد خواهد کرد.

این راز اصلی ناتوانی ۵۷ کشور اسلامی برای مهار رژيم سرکوبگر، متجاوز، کودک کش و جنایتکار صهیونیستی و جلوگیری از حمایت های صریح قدرت های استعماری مانند امریکا، انگلیس و قدرت های اروپایی و غیر اروپایی از این رژيم جعلی می باشد.