نقاط ضعف ارتش رژیم صهیونیستی در جنگ آینده با حزب الله لبنان

 
لیلاخ شوفال کارشناس نظامی صهیونیست با انتشار مقاله‌ای در روزنامه اسرائیل هایوم افزود: ۱۵ سال از آغاز جنگ دوم با لبنان گذشته و این جنگ تاثیرات عمیقی بر افکار عمومی اسرائیل داشته همچنان که پس از ناکامی ارتش در این نبرد شکست سنگینی به اسرائیل تحمیل شد، اما از آن زمان تاکنون سکوت فریبنده ای حکمفرما است که لزوماً سکوتی ادامه ‌دار نخواهد بود.
 
وی ادامه داد: نتیجه تحرکات نظامی در این جنگ ایجاد نوعی توازن متقابل میان اسرائیل و حزب الله در سال‌ های اخیر شده است به طوری که طرفین هیچ ‌گونه علاقه ‌ای به درگیری گسترده با یکدیگر ندارند، اما فرض معقول آن است که درگیری هر زمانی می تواند آغاز شود حتی در نتیجه یک حادثه تاکتیکی. در این خصوص می توان به آماده باش گسترده چند ماه گذشته ارتش اسرائیل در واکنش به تهدیدات سید حسن نصرالله در خصوص انتقام کشته شدن یکی از عناصر خود در حمله ارتش اسرائیل به سوریه اشاره کرد.
 
در بخش دیگری از این مقاله آمده است: جنگ آینده لبنان مانند درگیری های گذشته نیست، ارتش اسرائیل در این سال ‌ها درس‌ های زیادی از درگیری های خود با حزب الله گرفته و طرح های عملیاتی جدیدی در اختیار دارد، علاوه بر آنکه نیروها را آموزش داده و تجهیزات خود را به ‌روز رسانی کرده است. ارزیابی ها بیانگر آن است که با وجود تمام محدودیت‌ ها ارتش در جنگ آینده عملکردی متفاوت خواهد داشت چرا که هم اکنون از داده های اطلاعاتی جدیدی برخوردار بوده و این مساله پس از روشن شدن نقص در عملکرد اطلاعاتی در جریان تحقیقات پس از جنگ ۲۰۰۶ بهبود یافته است.
 
شوفال تاکید کرد: جنگ امروز به فرماندهی آویو کوخاوی فرمانده ارتش اسرائیل جنگ اطلاعاتی است چرا که هم اکنون در تمام یگان های نظامی صدها سرباز متخصص در زمینه های مختلف با هدف پشتیبانی از اقدامات جنگی و فراهم نمودن اطلاعات لازم و با کیفیت و انجام تمام هماهنگی های لازم تلاش می کنند. این مساله آمادگی ارتش اسرائیل برای جنگ در ابعاد مختلف را نشان می دهد که از جمله آنها جنگ های پهپادی یا جنگ در زیر زمین و یا جنگ در عرصه اینترنت است.
 
در ادامه مقاله می خوانیم: برای مقابله با این تهدیدات یگان نظامی چند وجهی در ارتش ایجاد شده که از ظرفیت های جدیدی برخوردار است و برای توزیع افراد آن در تمام یگان های ارتش تلاش می ‌شود چرا که جنگ دوم لبنان در سال ۲۰۰۶ حرفه ای نبودن ارتش اسرائیل و عدم تحرک لازم در جنگ زمینی را ثابت کرد. از آن زمان به بعد ارتش مفهوم امنیتی خود را تغییر داده و نیروها را در قالب گردان های جنگی به صورت مرتب آموزش داده است و گردان های متعددی را از نیروهای سه گانه خود برای آمادگی جهت جنگ مشترک آماده کرده و در این روند بر آموزش نیروی هوایی تمرکز بیشتری انجام شده است.
 
این کارشناس صهیونیست تاکید کرد: ارتش امروز توجه زیادی به دفاع از مرزهای مشترک با لبنان دارد چرا که روش کاری حزب الله تغییر کرده است، آنها در سال های اخیر نسبت به اشغال الجلیل و حملات محدود در زمان و مکان های مشخص در داخل مرزهای اسرائیل تهدید کرده‌اند، ارتش این مساله را دریافته که پیروزی حزب الله هم اکنون در انجام حملات پیشگیرانه است.
 
در مقاله اسرائیل هایوم آمده است: دو جنگ اخیر ۲۰۱۴ و ۲۰۲۱ غزه نمونه کوچکی از جنگ آینده در مرزهای شمالی بود و این باعث شد ارتش اسرائیل برای دفاع از مرزها آمادگی بیشتری پیدا کند اما با این حال سوال اصلی آن است که امروز نیروی زمینی ارتش که سالهاست عملیات گسترده نظامی انجام نداده و با توجه به رزمایش های مکرر انجام شده توسط آن از آمادگی لازم برخوردار است یا قرار است همچنان به موفقیت‌های نیروی هوایی اکتفا شود؟
 
شوفال تاکید کرد: نخبگان نظامی و سیاسی اسرائیل به شدت نگران وضعیت نیروی زمینی در جنگ آینده هستند چرا که از سویی آمادگی آن در سال های اخیر به اثبات نرسیده و از سوی دیگر به دلیل حساسیت جامعه اسرائیل ارتش تلاش کرده نیروی هوایی را توسعه داده و به صورت گسترده از آن در جنگ استفاده کند.
 
این تحلیلگر اسرائیلی ادامه داد: در جنگ آینده با لبنان جبهه داخلی اسرائیل با اصابت روزانه ۴ هزار موشک مواجه خواهد شد، اگرچه سامانه پدافندی گنبد آهنین راه حلی مناسب برای این تهدید به شمار می‌ رود اما بر خلاف پیش بینی های اسرائیلی این سامانه هرگز قادر نخواهد بود با تمام این موشک ها مقابله نماید. این مساله نگرانی بسیار زیادی در خصوص پیامدهای آن برای ارتش اسرائیل به وجود آورده است چرا که یکی از عبرت های جنگ اخیر غزه آن بود که باید برای انهدام موشک ها در اراضی دشمن اقدام شود.
 
شوفال در پایان تاکید کرد: نقطه ضعف دیگر ارتش اسرائیل اطلاعات است چرا که در جنگ اخیر عملکرد اطلاعاتی ارتش ضعیف بوده و اطلاعات جمع آوری شده از کیفیت لازم برخوردار نبود، در نتیجه ارتش نتوانست به بسیاری از اطلاعات دست یافته و یا در زمان لازم آنها را به روز رسانی نماید. همچنین کاهش سطح اقدامات رسانه ای ارتش نیز از جمله نگرانی های دیگر است زیرا در صورت دستیابی ارتش به پیروزی تاکتیکی و استراتژیک در جنگ آینده این موفقیت معنادار نخواهد بود و افکار عمومی مانند سال ۲۰۰۶ احساس شکست خواهند کرد.