نویسنده: دکتر حسین افتخاری
به همین خاطر است که در سال 2000 هنگامی که شارون میخواست معادله روند مذاکراتی که بین عرفات و رژیم صهیونیستی در جریان بود (و آمریکاییها آن را مدیریت میکردند) را بهم بزند، با ورود به مسجدالاقصی به همراه تعداد بسیاری از نیروهای امنیتی و سرباز، تحولی را در فضای فلسطین به وجود آورد و سبب شد انتفاضه، مرحله دوم خودش را از همانجا آغاز کند. این اتفاق موجب شد جریانهای داخلی فلسطینی هم به سرعت در یک مسیر همگراتر وارد دفاع از مسجدالاقصی و آرمانها و حقوق فلسطینی شوند. به همین جهت شاید بتوان اتفاق روز یکشنبه (که تلاش نیروهای امنیتی بود تا مقدمه ورود جریانهای افراطی را به بیت المقدس فراهم کنند) را به نحوی به اتفاق سال 2000 تشبیه کرد. از این جهت، هم باید به بازتابهای احتمالی این واقعه توجه داشت و هم باید به نقشههای شومی که ممکن است در سر سران رژیم صهیونیستی- حکومت بنیامین نتانیاهو - باشد، توجه کرد. نتانیاهو پس از فضای جدیای که در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل از سوی مقامات آمریکایی احساس کرده، فکر میکند باید به نحوی معادله و فضای موجود را برهم بزند تا نیازی به دادن تعهدات صلح در قبال فلسطینیها نداشته باشد. به همین دلیل هم امکان دارد شدت عمل نشان دادن در ماجرای مسجدالاقصی یکی از همین گزینهها باشد. در واقع میتوان گفت لحن آمریکاییها در نشست سهجانبه اوباما- عباس- نتانیاهو مطلوب رژیم صهیونیستی نبود و اگر چه اوباما آنها را برای شهرکسازی و ادامه ساخت و ساز در کرانه باختری و قدس مورد مواخذه قرار نداد اما آن را نامشروع اعلام کرد و از آن مهمتر اینکه نتانیاهو یک فضای جدی را از سوی آمریکاییها احساس کرد که باید این فضا در روند صلح نیز حاکم باشد. از آنجایی که جریان افراطی نتانیاهو در سال 1996 نیز نشان داده که هیچگاه به فرآیند صلح با طرف فلسطینی اعتقادی نداشته و ندارد، برای بهم زدن بازی و شرایط و سیاستهای موجود سعی میکند دست به اقدامات تحریکآمیز بزند. گزینههای مختلفی در اختیار نتانیاهو برای برهم زدن این بازی وجود دارد که یکی از آنها مسجدالاقصی است تا زمینه را برای ورود یهودیان افراطی به آنجا فراهم کند. گزینه بعدی حمله به غزه و متشنج کردن فضای امنیتی اراضی اشغالی با غزه است که حتی زمزمه حمله به غزه بهعنوان یک گزینه بسیار جدی مطرح است. البته بهعنوان گزینه سوم که سختتر و دشوارتر از 2 مورد قبل است میتوان از برهم زدن فضای امنیتی لبنان نام برد بویژه اینکه اوضاع در لبنان بعد از دیدار سعد حریری از جده و گفتوگو با ملک عبدالله در ریاض در یک مسیر و شیب ملایم برای تشکیل کابینه قرار گرفته که این امر مطلوب رژیم صهیونیستی نیست. با این وجود میتوان نتیجه گرفت، برای برهم زدن فضای آرام در لبنان ممکن است ...
ادامه در صفحه 15انتفاضه اي در راه است
... رژیم صهیونیستی این گزینه سخت و دشوار مقابل خود را در دستور کار قرار دهد و به نحوی این فضا را متشنج کند. حال این اعمال فشار بر فلسطینیها را میتوان در راستای تحولات سیاسی موجود تفسیر کرد. رژیم صهیونیستی سعی میکند برای برهم زدن فضای نامطلوبی که فعلا برایش به وجود آمده دست به این اقدام بزند و از طرف دیگر سعی میکند زمینههای یهودیسازی را با افزایش سرعت و تعداد شهرکسازیها در کرانه باختری مهیا کند. این امر برای حکومت افراطی، جریانهای تندرو و مجموعه ائتلافی حکومت نتانیاهو یک ضرورت است تا مقدمات یهودیسازی، اخراج فلسطینیها و محروم کردن آنها از قدس و مسجدالاقصی را در دستور کار قرار دهند که این امر بدیهی و بسیار روشن به نظر میرسد.