ذلت اوباما در برابر لابي صهيونيسم پاياني بر نمايش استقلال آمريكا

نویسنده: محمدجواد رمضاني 

هفته گذشته اوباما در سخنراني در كميته روابط عمومي آمريكا و رژيم صهيونيستي (آيپك)، در حالي كه تنها چهار روز از سخنراني اش در مورد خاورميانه گذشته بود، تحت تاثير حملات رسانه اي و تبليغاتي صهيونيست ها به شدت از مواضعش عقب نشيني كرد و به صورت مكرر بر حمايت از رژيم اسرائيل و تعهد به تامين امنيت اين رژيم تاكيد كرد. 

نكته اي كه در اين نطق متفاوت از سخنراني روز پنجشنبه وي بود و پرداختن به آن موجب روشن شدن مسئله مهمي خواهد شد اين است كه آمريكا گرفتار مخمصه اي طراحي شده از سوي لابي صهيونيست شده است كه مي تواند به قيمت حيثيت و هزينه سنگين مالي براي آمريكا تمام شود. 

اين برداشت از يك مسئله به ظاهر ساده به نام مرزهاي 1967 سرچشمه مي گيرد.
 
اين مرزها پس از شكست جنگ دوم اعراب و اشغال شدن بخش هاي بيشتري از سرزمين هاي مسلمانان توسط صهيونيست ها تعيين شد. 

مرزي كه تعهدي در پي آن نبود و تجاوز مداوم و اشغال اراضي به صورت گسترده از سوي تل آويو تحت عناوين مختلف را در برداشت. 

مرزهاي 67 دو جنبه اساسي دارد:
 
اول طرف فلسطيني كه در پي خيانت هاي مكرر سردمدارانش از عرفات تا ابومازن نتوانسته از حق خود دفاع كند و انبوه جمعيت آوارگان فلسطيني را در كشورهاي همسايه و همچنين فلسطينيان ساكن كرانه باختري و غزه را خشمگين كرده.
 
دوم اینکه، رژيم اسرائيل كه تعيين حد و مرز و محدود شدن را براي خود پاياني بر شعار نيل تا فرات مي داند. 

حكومت قانوني حماس با طرح آشتي با فتح زمينه را براي يكپارچه ساختن سرزمين فلسطين و در نتيجه تجميع ظرفيت ها براي بهره برداري از فرصت مجمع عمومي سازمان ملل در ماه سپتامبر كه در آن در مورد شناسايي دولت مستقل فلسطيني راي گيري خواهد شد، زمينه سازي هاي لازم را انجام داده است.
 
در عين حال اوباما در سخنراني پنج شنبه خود نيز از اين حركت تقدير و آن را گامي به سوي صلح دانست. 

رئيس جمهور آمريكا در نطق آيپك با برگشت از موضع خود توافق اخير بين فتح و حماس را مانعي بزرگ براي صلح قلمداد كرد و تاكيد كرد حماس بايد مسئوليت هاي اساسي صلح از جمله به رسميت شناختن اسرائيل، كنار گذاشتن سلاح و پايبندي به توافقنامه ها را بپذيرد. 

همچنين براي تهييج بيشتر احساسات از گلعاد شاليت سرباز دستگير شده توسط حماس نيز نام برد و گفت كه دوري از خانواده اش برايش سخت است!
 
همچنين اوباما افزود: «مي دانم كه بيان اين اصول در زمينه موضوعات قلمرو سرزميني و امنيت باعث جنجال هايي در چند روز گذشته شده است، من به نخست وزير نتانياهو گفتم كه معتقدم وضع كنوني در خاورميانه اجازه تأخير و تعلل را نمي دهد.» 

اوباما در ادامه دلايل خود را براي بازگشت طرفين به مرزهاي 67 اينچنين اعلام مي كند: 

«نخست اينكه شمار فلسطيني هايي كه در غرب رود اردن زندگي مي كنند به سرعت در حال افزايش است و به صورت اساسي باعث تغيير شكل واقعيت هاي مربوط به تركيب جمعيتي سرزمين هاي اسرائيل و فلسطين خواهد شد و بدون رسيدن به توافقنامه صلح، حفظ كردن اسرائيل به عنوان يك كشور يهودي و يك كشور دموكراتيك سخت تر خواهد شد.»
 
رئيس جمهور آمريكا خاطرنشان كرد: 
«دوم اينكه در نبود يك صلح واقعي، فناوري باعث مي شود دفاع از اسرائيل براي اسرائيل سخت تر شود.

سوم اينكه نسل جديد عرب ها درحال شكل دهي مجدد به منطقه هستند و ديگر يك صلح عادلانه و پايدار را نمي توان با يك يا دو نفر از سران عربي بدست آورد.
 
در ادامه ميليون ها شهروند عربي بايد مشاهده كنند كه صلح ممكن و شدني است تا از اين طريق اين صلح حفظ شود.
 
همان طور كه اوضاع در خاورميانه تغيير كرده است در چندين سال گذشته اوضاع جامعه بين المللي هم تغيير كرده است.» 

دلايل اوباما براي تسريع در فرايند از سرگيري مذاكرات سازش و رسيدن به توافق به مهم ترين دغدغه (بحران) موجود اشاره دارد.

از جمله فشار افكار عمومي جهان كه وضعيت بحراني فلسطيني هاي ساكن در سرزمين هاي اشغالي و همچنين آوارگان را مشاهده مي كنند و از مجامع جهاني و آمريكا به عنوان هم پيمان اصلي اسرائيل خواستار اقدامي جدي هستند. 

نكته ديگر تحت عنوان فناوري هاي جديد اشاره شده كه در حقيقت گسترش توان نظامي و دفاعي گروه هاي مقاومت است كه راه حل اصولي و صحيح را در پاسخگويي متقابل به اسرائيل در قبال كشتار فلسطينيان ديده اند و از قضا در اين زمينه موفقيت هاي چشمگيري از جمله در جنگ 22روزه غزه داشته اند.
 
گسترش توان نظامي فلسطينيان قطعاً محدوده كوچك جغرافيايي اسرائيل را در صورت تجاوز مجدد به هر يك از كشورهاي همسايه تبديل به قبرستان صهيونيست ها خواهد كرد. 

نكته مهمتر در سخنراني اوباما كه مورد اشاره قرار گرفت، روي كار آمدن نسل جديد فلسطينيان با روحيات جهادي است كه برخلاف روساي سازشكار گذشته، تحت تأثير فريب ها و تطميع هاي اسرائيل قرار نمي گيرند.
 
اوباما قطعاً با مشاهده انقلاب هاي تونس و مصر كه جوانان ميان دار اصلي آنها بودند، اين احتمال را داده است كه سرنوشت فلسطين را جواناني كه به دنبال حق مشروع خود و بازپس گيري سرزمينشان هستند رقم خواهد زد.
 
آخرين دليل اوباما چشم انتظاري اعراب از آمريكا به عنوان تغيير دهنده معادلات بود كه بتواند با اين ابتكار مجدداً آمريكا را به عنوان يك متحد و كشوري قدرتمند در اذهان عمومي تداعي كند. 

اين امر در روز پيروزي اوباما در انتخابات در فلسطين شايد تأثيرگذار بود و فلسطينياني را كه به اميد رنگين پوست بودن و يا دموكرات بودن رئيس جمهور آمريكا شادماني مي كردند را اغوا كرد، اما با گذشت زمان سخنان رهبر انقلاب كه دستاني چدني در دستكش مخملي را تعبير نمودند، براي عموم مردم به ويژه اعراب جلوه گر شد.
 
حركت هاي خودجوش جوانان مصري و اردني و همچنين ساكنين كرانه باختري در روز نكبت يكي از اين شواهد ادعاي ماست. 

اما ذلت اوباما و تسليم شدن كشورش در برابر فشار لابي صهيونيسم درخصوص مرزهاي 1967 با اين بخش از سخنراني وي بيشتر مشخص مي شود: 

«اينها اشاره من به خطوط مرزي سال 1967و معاوضه هاي مورد توافق بودند كه بخش زيادي از توجهات را به خود جلب كرد. هم اكنون هم اين بخش مورد توجه زياد قرار گرفته است. از آنجا كه موضع من چندين بار به صورت نادرست معرفي شد مي خواهم بار ديگر تأكيد كنم كه معني مرزهاي 1967 و معاوضه هاي مورد توافق چيست؛ تعريف اين مسئله يعني اينكه طرفين خودشان، يعني اسرائيلي ها و فلسطيني ها درباره مرزي مذاكره خواهند كرد كه متفاوت با مرزهايي است كه در چهارم ژوئن1967 وجود داشت. معاوضه هاي مورد توافق متقابل معني اش همين است.» 

اين بدين معني است كه حتي همان تعهدات بين المللي پذيرفته شده از سوي كاخ سفيد و تل آويو نيز ارزشي ندارد و بدين گونه با مغالطه سهمي در حدود دو درصد از اراضي فلسطيني را به فلسطينيان خواهند داد، و دولت فلسطيني يك دهم از سرزمين هايش را حتي بر فرض مرزهاي 67 اداره خواهد كرد. 

بدون شك فلسطينيان امروز ديگر سرنوشت خود را براساس وعده و وعيد معامله نمي كنند. 

فلسطينيان اگر به كمتر از تمام سرزمين فلسطين قانع شوند قطعاً ضرر خواهند كرد. به تعبير رئيس جمهور ايران در سخنراني اخيرش، اين غده سرطاني حتي اگر به اندازه يك سلول باقي بماند، مجدداً ايجاد مشكل خواهد كرد.