نقش توطئه گرانه عربستان و امارات در حمایت از معامله قرن آشکار است

«خالد الجیوسی» نویسنده و تحلیل گر فلسطینی در گفتگو با مهر در خصوص مفاد معامله قرن تاکید کرد: به نظر می‌رسد که مفاد این طرح خیلی مشخص و واضح نیست. ما در ماه فوریه منتظر اعلام این طرح بودیم اما تحولات صورت گرفته در آمریکا و رژیم صهیونیستی در سایه اتهامات فساد بنیامین نتانیاهو نخست وزیر این رژیم مانع آن شد.

وی افزود: مخالفت گروه‌های فلسطینی با بندهای مربوط به اعلام تشکیل کشور خلع سلاح شده فلسطین و عقب نشینی از سرزمین خود و دست کشیدن از حق بازگشت و پذیرش سرزمین جایگزین است. البته این موضع گروه‌های مقاومت فلسطین است نه تشکیلات خودگردان چرا که این تشکیلات همکاری‌های امنیتی با اسرائیل دارد.
الجیوسی تصریح کرد: اگر مفاد منتشر شده در خصوص این طرح صحت داشته باشد، آمریکا قصد دارد به حضور فلسطینی‌ها حتی در کرانه باختری پایان دهد. هم چنین برخی کشورهای عربی باید از بخش‌هایی از سرزمین خود دست کشیده تا کشور فلسطین در سرزمینی غیر از فلسطین تشکیل شود. ما در برابر طرحی برای پایان دادن به طرح تشکیل دو دولت قرار داریم. کسانی که به آرمان فلسطین اعتقاد دارند مطلقاً با این طرح مخالف هستند.

وی افزود: تنها طرفی که از این طرح بهره می‌برد رژیم اشغالگر اسرائیل است چرا که بدین ترتیب آرزوی این رژیم مبنی بر تشکیل دولت از نیل تا فرات محقق می‌شود. مبارزه با این طرح بر گردن محور مقاومت افتاده که به دلیل حمایت از مسأله فلسطین تحت محاصره و فشار قرار دارد و در رأس آنها جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته که نمونه بارز نقش کشورهای اسلامی در مبارزه با معامله قرن است.

این تحلیل گر فلسطینی در خصوص موضع کشورهای عربی در قبال این طرح آمریکایی گفت: موضع کشورهای عربی خجالت آور و حتی توطئه گرانه علیه مسأله فلسطین برای تسلیم کردن مقدسات فلسطینی‌ها به دشمن اسرائیلی است.
وی یادآور شد: البته باید به موضع ثابت اردن در این خصوص در حمایت از مسأله فلسطین در کنار به آتش کشیدن پرچم رژیم صهیونیستی توسط عشایر اردن اشاره کرد. ما هم چنین به تقویت روابط اردن و ایران در مبارزه نهایی با این طرح و دفاع از مقدسات اسلامی و مسیحی در کنار سوریه امید داریم.

وی در خصوص نقش عربستان و امارات در این زمینه تصریح کرد: دسیسه چینی عربستان و امارات علیه مسأله فلسطین و در حمایت از معامله قرن کاملاً آشکار و علنی است. این دو کشور بر کشورهای مخالف معامله قرن اعمال فشار می‌کنند. در این زمینه باید به مداخله آنها در انقلاب‌های سودان و الجزایر و اعطای میلیاردها دلار به آنها در کنار ممانعت از کمک مالی به اردن اشاره کرد.