پیام‌های متقابل ایران و برگزارکنندگان مانور «اینسمکس»

اندیشکده بین‌المللی مطالعات استراتژیک در مطلبی با عنوان «مانور مین روبی در خلیج فارس و پیام آن برای ایران» می‌نویسد: پروپاگاندای جنگ به سرعت پیش می‌رود؛ اگر ایالات متحده بتواند متحدان خاورمیانه‌ای خود را متقاعد کند، می‌توان با تهدیدات مقابله کرد.

*بررسی نواحی مین گذاری‌شده بهترین روش برای سرکشی در خلیج فارس

موشک‌های ضدکشتی قابل انتخاب، اما خطرناک است؛ اژدرها نیازمند ناوگان سری تقریباً کوچک زیردریایی هستند. شاید بهترین روش، به ویژه برای ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا در بحرین و مهم‌تر متحدانش، امکان وجود نواحی مین گذاری شده در این خلیج باشد.

بنابراین تعجبی ندارد که یک مانور بزرگ مین روبی در این منطقه با شرکت چند کشور از 16 تا 27 سپتامبر برگزار شود. دلایل انجام این مانور دوگانه به نظر می‌رسند.

*ایجاد ظرفیت چند ملیتی مین روبی در منطقه

اول، نیاز مبرمی به ایجاد یک ظرفیت چند ملیتی به منظور پاک‌سازی مناطق مین‌گذاری شده در منطقه وجود دارد. هرچه تعداد کشورهای درگیر در عملیات‌های سریع خنثی‌سازی بیشتر باشد، ایجاد هماهنگی میان آن‌ها دشوارتر می‌شود، از این رو آزمودن نحوۂ عملکرد نیروهای دریایی در رابطه با نقش‌های محوله به آنان حیاتی است.

*تقویت ناوگان آمریکا در خلیج فارس

بعلاوه، چهار کشتی مین‌روب آمریکایی که اخیراً به خلیج فارس اعزام شده‌اند و خرید شناورهای بدون سرنشین زیرآبی، موسوم به «سی فاکس» از شرکت «اطلس الکترونیک» در ماه فوریه و همچنین کشتی «پانس آمریکا» توانایی مین‌روبی قابل توجهی در منطقه ایجاد کرده‌اند.

*«پانس» مهمان جدید ناوگان پنجم آمریکا در خلیج فارس

«پانس» کشتی جالب توجهی است که به ناوگان پنجم آمریکا اضافه شده است. در گذشته از آن به عنوان عرشه فرود استفاده می‌شد که در اوایل سال 2012 بازسازی و در ماه جولای بعنوان شناور پیشرو «AFSB» به خلیج فارس اعزام شد. مأموریت جدید این کشتی سوخت رسانی و پشتیبانی تدارکاتی کشتی‌های مین‌روب و هلیکوپترهای مین‌روب دوربرد «MH-53» است.

* پیام مانور برای ایران

دوم این‌که یک انگیزه سیاسی-دریانوردی هم پشت این مانورها وجود دارد. آن‌ها یک مخاطب مشخص دارند که آن ایران است. هدف این است که به ایران ثابت کنند، هرگونه تلاش برای مین‌گذاری خلیج فارس با وجود یک ائتلاف چندملیتی که آمادۂ پاک‌سازی فوری راه‌های آبی است، کاملاً بی‌فایده خواهد بود. اما از آنجایی که اطمینان حاصل کردن کامل از پاک‌سازی یک منطقه فرآیندی بسیار زمان‌بر و دشوار است، موفقیت این ائتلاف در زمانی محدود قابل تأمل است. با این حال، چنین ائتلاف قدرتمندی متشکل از کشتی‌های مین‌روب آمریکا، بریتانیا، فرانسه و دیگر اعضای پیمان ناتو به همراه واحدهای گشت دریایی کشورهای عربی حوزه خلیج به عنوان اسکورت، به احتمال قوی می‌تواند در طول چند روز کریدورهایی را برای کشتی‌رانی ایجاد کند.

*پیام متقابل ایران به برگزارکنندگان مانور

نحوۂ پوشش رسانه‌های ایالات متحده، تئوری دوگانه بودن اهداف این مانور را تقویت می‌کند. در مقابل، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هم در روز 25 سپتامبر با اعلام توان غرق کردن یک کشتی جنگی در عرض 50 ثانیه با استفاده از چهار موشک بالستیک ضدموشک موسوم به «خلیج فارس»، پیام خود را به غرب ارسال کرد.

*تلاش‌های برگزارکنندگان مانور برای جلوگیری از ایجاد تنش با ایران

این دیپلماسی اجبار، به معنای دقیق کلمه نیست: این اقدام برای تحت فشار قرار دادن یا ارعاب ایران نیست بلکه تنها برای منصرف کردن این کشور از اقدام به مین‌گذاری خلیج است. رسانه‌های پوشش دهندۂ مانور هم با دقت، علاقه مقامات نیروی دریایی آمریکا مبنی بر وارد نشدن به تنگه هرمز به منظور پرهیز از هرگونه مواجهه یا سوءتفاهم با ایرانی‌ها را انعکاس دادند. علاوه بر این، مانورها «اینسمکس» نام گرفت و شامل نیروهای 30 کشور بود که تنها نام 12 کشور رسماً اعلام شد که 10 کشور از اروپا، آمریکای شمالی و اقیانوسیه بودند. احتمالاً عدم نام بردن از کشورهای عرب رقیب ایران به منظور پرهیز از دامن زدن به مناقشات منطقه‌ای و کمرنگ کردن جنبه جنگ‌طلبانه مانور بوده است.