انتقام آل خلیفه از انقلابیون؛ 465 سال حبس برای 31 شهروند بحرینی!

به گزارش اسلام تایمز ، جمعیت الوفاق بحرین در این باره اعلام کرد: این احکام که طبق آن هریک از متهمان به 15 سال حبس محکوم شدند از سوی دادگاه بحرین که یکی از افراد خاندان حاکم ریاست آن را برعهده داشت، همزمان با حمله گسترده امنیتی که نظامیان آل خلیفه علیه شهروندان بحرینی به کارگرفتند، صادر شد.  البته آنچه که کاملا مسلم و مبرهن است احکام صادره با هدف انتقام گیری از انقلابیون صادر شده است.
 
کمیساریای عالی حقوق بشر "ناوی پیلای" با محکوم کردن احکام صادره علیه آن دسته از شهروندان بحرینی که تنها به اتهام ابراز آراء و نظراتشان بازداشت و بعد موردمحاکمه ای ناعادلانه قرار گرفته اند، گفت: این اقدامات رژیم آل خلیفه علائم و نشانه های ظلم سیاسی را با خود به همراه دارد و در عین حال سازمان بین المللی حقوق بشر هم صدور این احکام را صورتی دروغین از عدالت در بحرین عنوان کرد.
 
از جمله این اقدامات امنیتی ، شامل تشکیل گروه هایی می شود با هدف متهم کردن مخالفان، به منظور انتقام گرفتن از معارضینی که آراء و نظرات سیاسی شان را مبنی بر اجرای دموکراسی ارائه داشتند.
 
جمعیت الوفاق در ادامه تاکید کرد: این احکام در ادامه موج دستگیری است که رژیم آل خلیفه علیه شهروندان به راه انداخته است، تا از این انقلابیون محبوس در زندان، به عنوان گروگانهایی به منظور محقق شدن راه حل سیاسی بهره ببرند. همچنین از این افراد به عنوان اهرم فشاری بر گروه های مخالف استفاده می کنند تا در نهایت دست از خواسته های عادلانه خود که برای محقق شدن آن انقلاب 14 فوریه 2011 به راه افتاد، بردارند. 
 
در همین راستا دیده بان حقوق بشر در گزارشی با عنوان " بی عدالتی در بحرین" نوشت: محاکمه های غیر عادلانه در برابر دادگاههای نظامی و غیر نظامی درحال وقوع است که از جمله آن می توان به محاکمه 21 فعال سیاسی برجسته و محاکمه 20 شخص دیگر از جمله یک پزشک و یک شهروند دیگر که در زمینه بهداشتی و پزشکی فعالیت داشت، اشاره کرد.
 
جمعیت الوفاق بحرین در عین حال به این موضوع اشاره کرد که حکم های بسیار سنگینی علیه شهروندان بازداشت شده بحرینی آن هم بعد از آنکه به اجبار از سوی دستگاه امنیتی به اقدامات نکرده اعتراف کردند، صادر شد.
 
همچنین الوفاق تاکید کرد: زندانیان سیاسی در زندان با بدرفتاری و شکنجه به ویژه در مراحل بازجویی مواجه هستند به گونه ای که مجبور به اعتراف به اقداماتی و اعمالی می شوند که اصلا از آنها سر نزده است و این در حالی است که تحت شکنجه به این اقدامات نکرده اعتراف می کنند. اما بعد از اعتراف و روانه شدن به زندانها از حقوق مسلم و خواسته های طبیعی انسانی هم محروم هستند.