۰
دوشنبه ۱۴ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۰۶:۴۷

نقشه ی راه نظامی آمریکا و تونس!

نقشه ی راه نظامی آمریکا و تونس!
به گزارش اسلام تایمز، «کمال بن یونس» نویسنده تونسی و تحلیلگر سیاسی بعد از سفر «مارک اسپر» وزیر دفاع آمریکا به تونس در مقاله ای با عنوان «نقشه ی راه نظامی تونس و آمریکا» به ابعاد مختلف این سفر و اهدافی را که کاخ سفید در پی آن دنبال می کند، می پردازد.

نویسنده در ابتدا این سوال را مطرح می کند که آیا تونس در جبهه ی ائتلاف با واشنگتن علیه «آنچه خطر روس و چین نامیده می شود» قرار دارد؟ و سپس به تشریح آن می پردازد و می نویسد: بعد از گذشت 5 سال از سفر «باجی قائد سبسی» رئیس جمهوری سابق تونس به واشنگتن و امضای توافقنامه ای میان دو طرف که به تونس اجازه می داد به عنوان شریک ویژه در ائتلاف ناتو باشد و بعد از گذشت تنها 6 ماه از مانور هوایی نظامی که پنتاگون در جزیره ی گردشگری «جربه» با حضور «قیس سعید» رئیس جمهوری و فرماندهان ارتش این کشور تحت عنوان «مانور هوایی بین المللی» برگزار کرد، «مارک اسپر» وزیر دفاع جدید آمریکا با «ابراهیم البرتاجی» همتای تونسی اش یک قرار داد نظامی 10 ساله با محوریت همکاری نظامی میان آمریکا و تونس را به امضا رساند.

رئیس موسسه ی مطالعات بین الملل «ابن رشد» در ادامه به این موضوع اشاره می کند که منابع رسمی هنوز جزئیات این توافق نظامی- امنیتی -استراتژیکی را با این بیان که برخی از بندهای آن مانند توافقات بین المللی محرمانه است، فاش نکردند.اما از حاشیه ی این مذاکرات نظامی و امنیتی تونسی- آمریکایی گزارش شده است که این توافق جدید پایه های نقشه ی راه جدیدی را برای مشارکت نظامی و امنیتی میان پنتاگون و نهاد نظامی تونس ایجاد کرده است.

«کمال بن تونس» در ادامه می نویسد: با این همه نتاج این سفر وزیر دفاع آمریکا و همراهمانش برای تونس که اولین شریک نظامی واشنگتن در منطقه به شمار می رود، با توجه به احتساب تعداد نظامیان و غیر نظامی هایی که از سال 2011 در دوره های آموزشی با پنتاگون و موسسات زیرنظر آن شرکت داشتند، یک رویداد و اتفاق خاص به شمار می رود.

همچنین این سفر از این حیث که با تحرکات آمریکا در لیبی و منطقه با هماهنگی امنیتی و نظامی تونسی - آمریکایی تحت ادعاهای مختلف از جمله حمایت از مرزهای زمینی و هوایی و بندرهای دریایی و مبارزه با تروریسم در کشورهای مغرب عربی، کشورهای ساحلی و صحرای آفریقا و .. همراه شده، حائز اهمیت است.

مقدمه ی این توافق خاص با جلسات کاری و مشاوره ای که در آن «ژنرال استفان تاونسند» فرمانده ی مستقل نظامی آمریکا در آفریقا (افریکوم) طی سه ماه گذشته و سفرهای فشرده ی کاری به تونس، لیبی، الجزایر و ... انجام داد و همچنین شست های کاری با «قیس بن سعید» و «عبدالمجید تبون» دو رئیس جمهوری تونس و الجزایر و پادشاه مغرب و «فایز السراج» رئیس دولت طرابلس و با وزیران دفاع و فرماندهان ارتش کشورهای مغرب عربی و فرماندهان نظامی لیبی برگزار کردند، فراهم شد.

و طی سه ماه گذشته سفرهای «الصبری بوقادم» وزیر خارجه ی الجزایر به تونس و برخی دیگر از کشورهای منطقه به صورت متناوب انجام شد، به این معنی که این رایزنی ها به علت سفر دوره ای وزیر دفاع آمریکا و هیئتی از پنتاگون به کشورهای مغرب عربی، نقشه راه مشترک نظامی آمریکای با کشورهای شمال آفریقا را شامل شد.

آیا برای به حاشیه راندن چین و روسیه نقشه ای طراحی شده است؟

در انتظار افشای جزئیات مفاد قرارداد جدید تونس و آمریکا طی 10 سال آینده، با توجه به تحولات لیبی، آنچه توجه ناظران را جلب نمود همزمانی آن با اظهارات وزیر دفاع آمریکا در تونس بود که از آنچه که خطر چین و روسیه نامید، سخن گفت.

«مارک اسپر» وزیر دفاع در اظهاراتش در تونس، سیاست های مسکو و پکن را تهدیدی برای آفریقا و کشورهای دوست با آمریکا در جهان و در لیبی و کشورهای منطقه (شمال آفریقا) قلمداد نمود.

از طرفی سخنگوی پنتاگون هم پیش از سفر وزیر دفاع آمریکا به تونس، الجزایر و مغرب مانند چنین اظهاراتی را ایراد نمود و طی آن از افزایش نقش چین و روسیه در لیبی و آفریقا و منطقه هشدار داده بود.

«کمال بن یونس» در ادامه این سوال را مطرح می کند که آیا موضوع کنار گذاشتن نقش چین و روسیه به طرح ها و پروژه های حل و فصل سیاسی و برنامه های بازسازی در لیبی مربوط می شود؟ یا واشنگتن می خواهد به وضوح نقش چین و روسیه را در کشورهای آفریقایی به طور کلی و کشورهای مغرب عربی به شکلی خاص تضعیف کند؟

و آیا الجزایر و مغرب که ارزش سرمایه گذاری های چین و روسیه (در این دو کشور) طی دو دهه ی گذشته چندبرابر شده است با اظهارات وزیر دفاع آمریکا موافق هستند یا در ادامه ی همان سیاست خارجه منتظر نتایج انتخابات آمریکا خواهند بود؟

بازدید نمادین وزیر دفاع آمریکا از گورستان نظامیان آمریکایی در تونس


قابل ذکر است، در اقدامی بی سابقه پنتاگون و سفارت آمریکا در تونس مکانی نمادین را به عنوان فعالیت رسمی «مارک اسپر» وزیر دفاع آمریکا و همراهان نظامی، امنیتی و سیاسی اش ،یعنی قبرستان تاریخی قرطاج را انتخاب نمود.

این قبرستان میزبان خبرنگاران، سیاستمداران و نظامی ها بود تا پنتاگون برنامه های جدید سیاسی اش را به جهانیان و به کشورهای منطقه اعلام کند که در حقیقت یادآوری مشارکت نظامیان آمریکایی، فرانسوی و کشورهای شمال آفریقا با نیروهای ائتلاف در جنگ جهانی دوم بود.

گورستان «قرطاج» نمادی است که پنتاگون آن را برای اعلام نقشه راه نظامی جدید ده ساله اش انتخاب نمود چراکه این قبرستان که در آن 2800 سرباز مرد و خانم آمریکایی مدفون هستند با نیروهای نازی و محور در شمال آفریقا در جنگ جهانی دوم جنگیدند.

لازم به ذکر است؛ نیروهای محور یا دولت های محور یا متحدین، اتحادیه ای بین آلمان نازی، ایتالیا و ژاپن و دیگرکشورهای متحد آن ها پیش از آغاز و در جریان جنگ جهانی دوم بود. این کشورها با اینکه هماهنگیِ کاملی میان خود نداشتند، بر سر جنگ با دشمنانِ مشترکِ خود (یعنی متفقین) اتفاق نظر داشتند. این اتحاد تا پایان جنگ جهانی دوم که به شکست آن ها انجامید، ادامه یافت. سه قدرت اصلی محور در بین خودشان به «محورِ رم، برلین ،توکیو» معروف بودند.

تعداد قبرهای این قبرستان نمادین نظامی آمریکا 3700 قبر است که از این تعداد نظامیانی از ملیت های مختلف دیگر هم در آن مدفون هستند که با نیروهای ائتلاف علیه نیروهای آلمان نازی در ضمن آنچه که نبرد شمال افریقا نامیده می شد، می جنگیدند.

وزیر دفاع آمریکا به عمد از آینده ی همکاری نظامی با تونس و کشورهای مغرب عربی صحبت کرد تا نقش حیاتی را که نبردهای تونس و شمال آفریقا در پیروزی آمریکا، فرانسه و انگلیس علیه نیروهای نازی در سال 1943 با توجه به برتری این نیروها در درآن زمان در اروپا و اشغال فرانسه، ایفا کردند، به یاد آورد.

در پایان «کمال بن یونس» رئیس موسسه ی مطالعات بین الملل «ابن رشد» این پرسش را مطرح می کند که آیا رهبران منطقه و جهان توجیه ایدئولوژیکی و تاریخی را که وزیر دفاع جدید آمریکا برای پروژه اش در راستای توسعه ی مشارکت ژئواستراتژیک با تونس و کشورهای آفریقا ارائه کرده، خواهند پذیرفت؟

و آیا واشنگتن از تونس و کشورهای مغرب عربی و آفریقا با هدف ترغیب این کشورها به ورود در نقشه ی راه جدید حمایت مالی واقعی خواهد کرد؟ 

جواب این سوالها بعد از انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا در ماه نوامبر مشخص می شود.

اما در هر صورت به تعامل پایتخت های کشورهای اروپایی به ویژه پاریس، بروکسل، لندن و برلین با پروژه های جدید آمریکا در این منطقه منوط خواهد بود.
 
کد مطلب : ۸۸۹۸۵۱
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما

منتخب
پیشنهاد ما