وقتی اردوغان برای تروریستهای سوریه اشک می ریزد!

سوریه در همه فراز و نشیب های 9 ساله گذشته همواره از تروریستهای داخلی ضربات سنگینی دریافت کرده و این جماعت خسارات سنگین جانی و مالی غیرقابل محاسبه ای بر پیکر مردمان سوریه وارد آورده اند. این در حالی است که هنوز تروریستهای سوری بخشهایی قابل توجه از ادلب و حما و ... را در اختیار دارند. در واقع مناطق اشغالی تروریستها در سوریه به پادگانی نظامی تبدیل شده است که همه عضوگیری ها و اعزام های تروریستها به مناطق بحرانیِ هدف ترکیه از آنجا صورت می گیرد و البته اینکه اردوغان در یک سخنرانی و در میان هیجانات طرفدارنش این مساله را نفی کند، تغییری در واقعیت میدان ایجاد نمی کند. این در حالی است که وفق توافقات عدیده میان کشورهای دخیل در موضوع سوریه مقرر بود با مفهومی به نام "خشونت و خونریزی حاصل حضور تروریستها در سوریه" خداحافظی شود. در چنین شرایطی تروریستهای سوری یک روز عازم لیبی می شوند تا نیابتی در آنجا مشغول جنگ شوند؛ دیگر روز سر از آذربایجان در می آورند تا تهدیدی برای امنیت و ژئوپولتیک این منطقه باشند و بالاخره در دیگر روز عامل اخلال امنیت و آرامش مردم سوریه می شوند.

اگرچه کسی که باد می کارد بایستی انتظار داشته باشد تا طوفان درو کند و در حالی که صاحب خانه شیشه ای هیچ گاه به دیگران سنگ نمی اندازد، اما گویا مسئولان ترک شدیداً نسبت به این قواعد تجربه شده بشری غفلت دارند. شاید وقت آن رسیده باشد که قدری ترکیبات قومی و موزائیک اجتماعی ترکیه از یک سو، درگیر شدن در جبهه های متعددی که حاصلی جز ضعیف شدن در عرصه بین المللی به همراه ندارد از دیگر سو، و مهمتر از همه افکار عمومی گلایه دار از برخی از بخشهای سیاست خارجی ترکیه که تداعی گر تلاش برای ایجاد نوعی پان ترکیسم جدید است و ... مورد توجه مقامات ترک قرار بگیرد. قطعاً هیچ کشوری حاضر نخواهد بود امنیت و ژئوپولتیکش را به قربانگاه خواستهای فردی مسئول کشوری دیگر بفرستد.