جنگ ابتکارات در نشست جده... «رفراندوم» در برابر «دو دولتی»

در همین راستا، دومین نشست اضطراری شورای وزیران خارجه کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی به منظور بحث درباره توقف تجاوزات مستمر رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه، شامگاه سه‌شنبه در دفتر دبیرخانه مرکزی این سازمان در جده برگزار شد.

در سند قطعنامه پایانی نشست جده، کشورهای عضو خواستار آتش‌بس فوری و جامع و توقف تهاجم وحشیانه رژیم صهیونیستی و ایجاد گذرگاه‌های امن برای ارسال کمک‌های بشر دوستانه به مردم غزه شدند. در این بیانیه آمده است، ما نسبت به خطر ادامه جنایت نسل‌کشی و پاکسازی قومی در غزه هشدار می‌دهیم.

ابراز تاسف از اقدام مدعیان حقوق بشر در حمایت از تجاوزات رژیم صهیونیستی، استقبال از اقدام آفریقای جنوبی و قرار موقت دیوان بین‌المللی دادگستری، همکاری سیاسی و فنی و حقوقی کشورها برای پیگیری و ارجاع پرونده جنایات رژیم صهیونیستی به دیوان بین‌المللی کیفری، درخواست برای درج نام رژیم اشغالگر در فهرست سیاه ناقضان حقوق کودکان، از دیگر مواردی بود که در این بیانیه به آن اشاره شد.

این بیانیه از کشورهای عضو می‌خواهد تا با همکاری و هماهنگی سازمان‌های بین‌المللی، به‌ویژه با نزدیک شدن به ماه رمضان، کمک‌های بشردوستانه به غزه ارسال کنند. همچنین، تحریم صادرات سلاح و مهمات به رژیم اشغالگر، موظف کردن دبیرکل سازمان به تعامل با اعضای دایم شورای امنیت و سایر موضوعات به عنوان اهم تصمیمات اتخاذ شده مورد تاکید قرار گرفت. علاوه‌براین، این سازمان بر مخالفت قاطع با هرگونه کوچ اجباری مردم غزه تاکید کرد.  

پیش از این در 26 مهر، وزرای خارجه کشورهای عضو و همچنین در 20 آبان، سران اعضای همکاری اسلامی درباره غزه نشستی را برگزار کرده بودند که نشست اخیر سومین دور آن بود.
 
تحفظ ایران در سازمان همکاری اسلامی
اگرچه نشست جده درباره غزه در چارچوب وظایف این سازمان برگزار شد و مثل همیشه به صدور بیانیه ختم شد اما نکته مهم در این دور موضوعاتی بود که هیئت جمهوری اسلامی برای اولین بار آنها را در بین اعضای این سازمان مطرح کرد.

حسین امیرعبداللهیان وزیر خارجه که ریاست هیئت ایرانی را برعهده داشت ضمن تاکید بر مواضع اصولی جمهوری اسلامی پیرامون موضوع فلسطین، طی یک یادداشت رسمی موارد ذیل را به عنوان تحفظ خود نسبت به برخی بندهای قطعنامه تسلیم نمود.

در تحفظ هیئت ایرانی آمده است، حمایت جمهوری اسلامی از مفاد قطعنامه نشست اضطراری شورای وزیران سازمان همکاری اسلامی تحت هیچ عنوان و به هیچ وجه به معنای شناسایی رژیم صهیونیستی به شمار نمی‌رود.

ایران قاطعانه معتقد است اعمال جنایتکارانه رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی تمامی فلسطینیان را تحت تاثیر قرار داده است. بنابراین در هر پروسه تصمیم‌گیری و یا اقدام سیاسی و دیپلماتیک در مورد چگونگی برخورد با جنایات رژیم صهیونیستی، دیدگاه و آمال همه مردم و گروه‌های فلسطینی می‌بایست در نظر گرفته شود.

جمهوری اسلامی مجددا مواضع اصولی خود در مورد تنها راه حل موثر، صلح آمیز و عملی برای ایجاد صلح پایدار در فلسطین ابتکار ثبت شده توسط ایران در سازمان ملل برای برگزاری رفراندم ملی در سرزمین فلسطین با مشارکت همه فلسطینی‌ها در داخل و خارج از آن سرزمین مورد تاکید قرار می‌دهد.

هیئت ایرانی از دبیر خانه سازمان همکاری اسلامی خواسته است که متن کامل ملاحظات ایران را در گزارش نهایی جلسه ثبت کند و در اختیار همه کشورهای عضو قرار دهد.
 
جمهوری اسلامی حقی برای صهیونیست‌ها قائل نیست
تحفظات ایران در سازمان همکاری اسلامی مربوط به جنگ کنونی غزه نیست بلکه جمهوری اسلامی از زمان پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357، مواضع اصولی خود را در قبال مناقشه فلسطین و رژیم صهیونیستی به صراحت اعلام کرده و تاکنون نیز بر این اصول در حمایت از مردم فلسطین پایبند بوده است.

یا شروع جنگ در غزه پس از عملیات تاریخی طوفان الاقصی، ایده «راهکار دو دولتی» مجدداً به سرخط تحرکات دیپلماتیک کشورهای عربی و غربی بازگشته و عمده مباحث مربوط به آینده غزه پس از جنگ توسط این طرف‌ها حول این محور پرداخته می‌شود. طرحی که تاکنون فقط در حد شعار مطرح شده و نتیجه‌ای جز تداوم اشغالگری رژیم صهیونیستی و کشتارهای بیشتر مردم فلسطین نداشته است.

 از دید جمهوری اسلامی، رژیم صهیونیستی به عنوان اشغالگر در سرزمین فلسطین حضور دارد که با کمک کشورهای غربی، سرزمین فلسطینیان را غصب کرده و صلاحیت تشکیل دولت یهودی را ندارد و تن دادن به این طرح، به منزله به رسمیت شناختن رژیم غاصب قدس و تایید حقانیت آن است و تصمیم‌گیری نهایی در مورد سرنوشت این منطقه باید به دست صاحبان و ساکنان تاریخی آن (بویژه میلیون‌ها آواره فلسطینی در اقصی نقاط جهان) مشخص شود و نه با تحمیل خارجی.

ایده دو دولتی که غربی‌ها در مواقع پرتنش و به خصوص در ماه‌های اخیر آنرا مطرح می‌کنند و در اصل اعتقادی به آن ندارند، حق تعیین حاکمیت و سرزمین را به صهیونیست‌ها می‌دهد و آنها می‌توانند کماکان در خانه‌هایی که متعلق به ملت فلسطین است، به حیات خود ادامه دهند. به عبارتی، فلسطینیان باید از بخش اعظم سرزمین خود چشم پوشی کرده و آنرا تقدیم اشغالگران کنند که تاکنون صدها هزار نفر را کشته و میلیونها نفر دیگر را آواره‌ کرده‌اند. این اقدام به معنی پذیرش حق قانونی صهیونیست‌ها در سرزمین فلسطین است که با ادعاهای تاریخی موجودیت جعلی خود را بر ویرانه‌های قدس بنا کرده‌اند.

به اعتقاد جمهوری اسلامی، راهکار دو دولتی در سرزمین‌های اشغالی حکایت «بنزین و آتش» است که هیچ وقت نمی‌توانند در کنار هم همزیستی مسالمت آمیز داشته باشند و لذا تقسیم حاکیمت در سرزمین‌های اشغالی تنها به اجحاف در حق فلسطینیان و باز گذاشتن شرایط برای سرکوب مداوم آنها می‌انجامد. چرا که همه فلسطینی‌ها خواستار بیرون راندن اشغالگران و بازگشت به خانه‌های خود هستند که به زور از آنها غصب شده است.

از منظر جمهوری اسلامی، رژیم صهیونیستی هیچ حقی در سرزمین فلسطین ندارد که بتواند برای خود مالکیت ایجاده کرده و دولت تشکیل دهد و همه اشغالگران مهاجرانی هستند که از سایر سرزمین‌ها به فلسطین آمده‌اند و باید به کشورهای خود بازگردند و قدس را به مالکان اصلی آن واگذار کنند.

این درحالی است که بسیاری از کشورها به ویژه سازشکاران عرب که شعار حمایت از ملت فلسطین را سر می‌دهند، قائل به این هستند که دولتی هر چند ضعیف برای فلسطینیان تشکیل شود که حداقل حقوق را داشته باشند تا شاید این مناقشه طولانی مدت پایان یابد و آنها نیز به راحتی و بدون دغدغه بتوانند مسیر عادی سازی روابط با تل‌آویو را طی کنند.

رژیم صهیونیستی از زمان اعلام موجودیت جعلی خود تا اکنون 85 درصد سرزمین فلسطین را تحت اشغال خود در آورده و اگر جامعه جهانی این حق قانونی را با راهکار دو دولتی به این رژیم اعطا کند، بدون تردید اشغالگری و جنایات خود را قانونمند کرده و مسیر توسعه طلبی ارضی را ادامه خواهد داد، همانگونه که از زمان شروع عملیات طوفان الاقصی، دولت تندرو بنیامین نتانیاهو، طرح توسعه شهرک سازی در کرانه باختری را تصویب کرده است. این رژیم هیچگاه مرزهای رسمی و همیشگی برای خود تعرف نکرده و پرچم این رژیم نیز موید ادعای سرزمینی از نیل تا فرات است که تمامیت ارضی کشورهای همسایه را نیز تهدید می‌کند. 
 
برگزاری رفراندوم تنها علاج پایان مناقشه فلسطین
جمهوری اسلامی بر این باور است که آینده سیاسی فلسطین باید از طریق برگزاری رفراندوم تعیین شود و همه فلسطینیان اعم از ساکنان کنونی و چه آنهایی که در هفت دهه گذشته به کشورهای دیگر مهاجرت کرده‌اند باید بتوانند در آن شرکت کرده و نظر خود را درباره سرنوشت خود اعلام کنند و به گفته مقام معظم رهبری «هر تصمیمی فلسطینیان گرفتند اعم از اینکه آنجا بمانند یا  بروند یا بخشی از آنها بروند و بخشی بمانند، مورد قبول جامعه جهانی قرار گیرد».

آن چیزی که مورد قبول ایران است برگزاری انتخابات آزاد در کل سرزمین‌های فلسطین اشغالی است نه بخشی از آن. طرح مورد اشاره ایران دارای چهار مرحله اصلی «اعمال حق بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین تاریخی خود، برگزاری یک همه‌پرسی ملی در میان مردمان فلسطین که قبل از بیانیه‌ی بالفور در فلسطین ساکن بوده‌اند، تشکیل نظام سیاسی مورد نظر اکثریت مردم فلسطین و تصمیم‌گیری درخصوص وضعیت ساکنان غیربومی فلسطین توسط نظام سیاسی منتخب اکثریت» است و سازمان ملل و جامعه جهانی باید مقدمات برگزاری این رفراندوم را فراهم کنند.

مواضع شفاف ایران با استناد به منشور ملل متحد است که حق تعیین سرنوشت را به همه ملتها داده است ولی آنچه در سرزمین‌های اشغالی جریان دارد، خلاف این منشور است و مدعیان دروغین حقوق بشر نیز در هشت دهه گذشته چشم خود را روی این مسئله بسته و به ادامه اشغالگری اسرائیل کمک کرده‌اند. از اینرو، تا زمانی که حق تعیین سرنوشت به ملت فلسطین داده نشود، این مناقشه همچنان ادامه خواهد یافت و جنایات صهیونیست‌ها نیز تشدید خواهد شد.