كريستينا كرشنر همسر رئيس جمهور فقيد در انتخاب الگو و شيوه زمامداري چپگرايانه او دخيل بود. به اعتقاد تحليلگران تصميم كريستينا كرشنر، رئيس جمهور فعلي آرژانتين مبني بر اينكه تيم تكنوكراتهاي نستور را در كنار خود نگهدارد يا آنها را حذف كند، خود ممكن است سرفصل تحولات جديد در كشور شود.
روز پنجشنبه تنها يك روز بعد از مرگ ناگهاني نستور كرشنر به خاطر حمله قلبي، وضعيت اقتصادي آرژانيتن دستخوش موجي از تغيير شد. البته اغلب تحليلگران اقتصادي آرژانتين معتقدند احتمالاً خانم كرشنر با مشكل اقتصادي بزرگي روبهرو نخواهد شد كه او را مجبور به اعمال جراحي عميق كند، بويژه كه خانم كرشنر بعد از مرگ نستور با فضايي پر از حس همدلي از سوي مردم مواجه است. آرژانتينيها سه سال پيش براي اداي دين خويش به نستور كرشنر كه به او لقب منجي اقتصادي دادهاند، همسر وي را براي رياست جمهوري برگزيدند. اين حس همدلي پس از مرگ ناگهاني رئيس جمهور سابق فرصتي براي خانم كرشنر است كه به استحكام موقعيت كنوني خود در زمينه اقتصادي بپردازد.
مردان كليدي حكومت نستور كرشنر گفتهاند قصد ندارند از مسير او خارج شوند. نستور پايه حكومت و خط فكري خود را مبارزه با آنچه اليگارشيهاي اقتصادي ميخواند، قرار داد. در استقرار نظام چپگراي او آنيبال فرناندز رئيس كابينه دولت كريستينا كرشنر نقش
بسزا داشت، وي روز پنجشنبه تأكيد كرد اجازه نخواهد داد مرگ رئيس جمهور سابق كشور تأثيري بر روند كارهاي دولت بگذارد. فرناندز به خاطر حملات لفظي تند عليه مخالفان معروف است. او همچنين طرفدار سياستهاي سختگيرانه است. دو عنصر تأثيرگذار بعدي در حاكميت كرشنرها خوليو ديويدو، وزير برنامهريزي آرژانتين كه از حلقه مشاوران نستور كرشنر به حساب ميآمد و گيلرمو مورهنو دبير تجارت داخلي آرژانتين ميباشد. ناظران امريكاي لاتين معتقدند سرنوشت ميراث نستور و سرنوشت آرژانتين در دست اين سه مرد قرار گرفته است. رهبر كنوني آرژانتين ناگزير است روي كمك آنها حساب كند تا كشور از افتادن در ورطه بحران دهه گذشته مصون بماند. اين بازيگران كليدي كساني هستند كه ميتوانند جاي خالي نستور را در حكومت آينده پر كنند.
آنها رشته اداره كشوري را در دست دارند كه با 41 ميليون نفر جمعيت، حدود 3 درصد رشد اقتصادي در نقطه تماس ايالات متحده با نظامهاي چپگراي امريكاي لاتين قرار دارد. آرژانتين در دوره كرشنرها به متحد اصلي نظامهاي چپگراي امريكاي لاتين تبديل شد، همينطور به عنوان يكي از الگوهاي مورد بحث در توسعه و نوسازي مطرح شد، اما اين سرزمين چهره پنهاني هم دارد. بوئنوس آيرس كانون كودتاها و شورشهايي بوده كه بازيگرانش همواره در كمين فرصتها و خلأ قدرت مينشينند.